بارنده

كلمه (معصرات ) به معناى ابرهاى بارنده است . و بعضى گفته اند: به معناىبادهايى است كه ابرها را مى فشارد تا ببارد، و كلمه (ثجاج ) به معناى ابرى استكه بسيار آب بريزد. و بنابر اين ، بهتر آن است كه كلمه (من ) را به معناى باءبگيريم ، و معنا چنين شود (ما به وسيله بادهاى فشار آورنده آبى ريزاننازل كرديم ).

بر سپهر مهر او تابنده از دولت نجوم بر درخت بخت او بارنده از دولت نثار

برانگیخت رزمی چو بارنده میغ تگرگش ز پیکان و باران ز تیغ

كلمه (يرسل ) به خاطر اينكه جواب امر (استغفار كنيد) است ، به جزم خوانده مىشود، و مراد از كلمه (سماء) ابر آسمان است ، و كلمه (مدارا) به معناى كثير الدروراست يعنى بسيار ريزنده . و معناى آيه اين است كه : اگر از خدا طلب مغفرت كنيد، ابربسيار ريزنده و بارنده را به سويتان مى فرستد.

برآمد به کردار بارنده ابر ز شاخ گوزنان خروش هژبر

(و لا تتولوا مجرمين ) - اين جمله به منزله تفسير براى جمله : (استغفروا ربكم ثمتوبوا اليه ) است و چنين معنا مى دهد كه عبادت كردنتان در برابر آلهه اى كه به جاىخداى تعالى اتخاذ كرده ايد جرمى است از شما، و معصيتى است كه شما را مستوجب آن مىكند كه سخط الهى و عذابش بر شما نازل گردد و چون چنين است پس بايد هر چه زودتراز جرمى كه كرده ايد استغفار نموده و با ايمان آوردنتان به سوى خدا برگرديد تا اوشما را رحم كند و ابرهاى بارنده را با باران هاى مفيد برايتان بفرستد و نيرويى برنيروى شما بيفزايد.

اگر کوه و دریا شود پر ز تیغ و گر تیغ بارد ز بارنده میغ

تا ابد دود و دخان بارنده گردد چون بخار گر بیفتد بر فلک چون دست تو یک فتح باب

تاکه ابر اندر بهاران بر زمین بارد سِرشک ابر نعمت بر زمین ملک تو بارنده باد

زمین باغ فردوس دیدار شد هوا ابر بارنده دینار شد

هوا داشت، ازگرز بارنده میغ به خون، لجه پیما، نهنگان تیغ

چو آن ابر بارنده محمل براند سیاهی بر آن سبز گلشن نماند

ابر بارنده منم، کوه گران سنگ توئی ابر با کوه دهد در همه احوال پناه