بارلوو

معنی کلمه بارلوو در لغت نامه دهخدا

بارلوو. ( اِخ ) ژوئل. شاعر و سیاستمدار بنام آمریکایی است که بسال 1754 م. در ریدینگ متولد شده و در 1812 م. در لهستان درگذشته است. وی در مدت جنگهای آزادی ، کشیش نظامی بود و تحصیل حقوق کرد و تمولی بهم رسانید و وجود خود را وقف سیاست کرد و در سال 1787 منظومه ای بنام کلمب منتشر ساخت. مجلس کنوانسیون بپاس خدماتی که در راه آزادی انجام داد وی را بعنوان همشهری فرانسوی مفتخر کرد. رجوع به قاموس الاعلام ترکی ج 2 شود.

جملاتی از کاربرد کلمه بارلوو

شخصیت‌هایی مانند تارق علی (روزنامه‌نگار)، جان پری بارلوو، دانیل السبرگ، جان پیلگر، الیور استون و دیگران از او اعلام حمایت کردند.