بادک

معنی کلمه بادک در لغت نامه دهخدا

بادک. [ دَ] ( اِ ) کودک ساقی باده دهنده زنان سلاطین پارسی ، و رودک و ریدک ساقی باده ده مردان کمتر از ده سال داشته باشد و ببلوغ نرسیده باشد. ( آنندراج ) ( انجمن آرا ).
بادک. [ دَ ] ( اِخ )قریه ای است بیک فرسنگی ابرقوه. ( فارسنامه ناصری ).

معنی کلمه بادک در فرهنگ فارسی

قریه ایست در ابرقو

جملاتی از کاربرد کلمه بادک

همه عاشق شده به جاهک خویش همه واله به بادک و بازار
زیرا که تا به صبح شب دوشین بیدار داشت بادک نوشینم