باده خوردن

ترک عشق و باده خوردن چون توان کرد؟ ای سبک تا گرانی چند گویندم که: مردی فاضلست

توی می واجب آید باده خوردن توی بت واجب آید بت پرستی

بجز از باده خوردن و خفتن توبه از خورد و خواب خواهم کرد

چه خوشست باده خوردن بصبوح در گلستان که خبر دهد ز جنت دم صبح و باد بُستان

سر تخت ایران ابی شهریار مرا باده خوردن نیاید به کار

تورا سزد زجهان باده خوردن و رامش همان به‌ است که رامش کنی و باده ‌خوری

نه شب عیش و باده خوردن تست که آبروی جهان به گردن تست

نشاط باده خوردن کرد نرگس چو گیتی دید چون شاهانه مجلس

ازان تلخ کامم گه باده خوردن که ریزد می از جام چرخ نگون تلخ

ولیکن بود روز باده خوردن جگرخواری نمی‌شایست کردن