باداش

چون بیاسود از گرامی مرکبش در بر معشوق خود باداش و بس

تا ز آفتاب و سایه بود در جهان نشان باداش سایه بر سر خلق آفتاب وار

شهادت یافت از زخم بداندیش که باداش آن جهان پاداش ازین بیش

بقا باداش چندانی که آب و آتش و باد است که هم شیر است و هم شاه است و هم گرد است هم راد است

آرام دل و روشنی چشم شهنشاه خسرو شه فرخنده که باداش فلک یار

ز یزدان با هزاران دل فروزی جزای این عمل باداش روزی!

بقا باداش اندر عز و دولت با فلک همبر که اندر خدمت خسرو هنر بیش از فلک دارد