باد کژ

معنی کلمه باد کژ در لغت نامه دهخدا

باد کژ. [ دِ ک َ ] ( ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) بادیست که بعربی آنرا نکبا گویند و محل وزیدن آن میان هر دو باد باشد عموماً و میان باد شمال و باد صبا بود خصوصاً. ( برهان ) ( آنندراج ). نکبا. ( زمخشری ). بادی است که از چهار جهت مختلف بجهد. نکبا. ( دهار ). باد کج.

جملاتی از کاربرد کلمه باد کژ

برامد باد کژ از روی دریا ز دریا موج میشد تا ثرّیا
بآخر بند کشتی خرد بشکست بگرد تخته باد کژ بپیوست
که آن شاه و لشکر بدین سو گذشت که از باد کژ آستی تر نگشت
کشتی بی‌لنگر آمد مرد شر که ز باد کژ نیابد او حذر