باد فروردین

معنی کلمه باد فروردین در لغت نامه دهخدا

بادفروردین. [ دِ ف َرْ وَ ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) بمعنی باد برین است که باد مغرب باشد و بعربی باد دبور میخوانند و بعضی باد برین را باد صبا میدانند. ( برهان ). مؤلف آنندراج گوید: «اینکه صاحب برهان نوشته باد فروردین بمعنی باد مغرب باشد که آنرا بعربی باد دبور خوانند خطاست باد فرودین را فروردین نوشته. ( آنندراج : باد فروردین ). باد دبور. ( حاشیه فرهنگ اسدی خطی نخجوانی ) ( صحاح الفرس ) ( جهانگیری ). باد دبور و بمعنی باد جنوب است و باد برین بمعنی باد شمال است چه قطب شمالی بلند است و جنوبی فرود و باد جنوب ودبور مضر است و باد صبا و شمال نافع. ( آنندراج ). رجوع به باد برین و باد صبا و باد فرودین و صبا شود.

معنی کلمه باد فروردین در فرهنگ فارسی

بمعنی باد برین است

جملاتی از کاربرد کلمه باد فروردین

ز فَرّ باد فروردین جهان چو خلد رضوان شد همه‌ حالش دگرگون‌ شد همه‌ رسمش دگرسان شد

تازه و نو شد ز فر باد فروردین جهان خرم و خوش‌ گشت کوه و دشت و باغ و بوستان

تا همی رخشان زمین را باد فروردین کند تا هوا را تیره ابر آذر و آبان کند

تاکه درافشان و مشک‌افشان شود در بوستان هر بهاری از نسیم باد فروردین شجر

حضورش هست همچون باد فروردین ‌که خرم شد خراسان از وجود او چو باغ از باد فروردین

به باغان باد فروردین دهد عشق به راغان غنچه چون پروین دهد عشق

زهی خجسته و فرخنده باد فروردین به فرخی و خوشی آمدی زخلد برین

خویش چو در فضای چمن باد فروردین رویش چو بر سپهر برین ماه ده چهار

درم ریزد دو دستش صبح و شام و گوهر افشاند یکی چون باد فروردین دگر چون ابر در بهمن

خاصه وقتی کز نسیم باد فروردین به‌ باغ حُلّه دارد هر چمن پیرایه دارد هر نهال