باد سیر

معنی کلمه باد سیر در لغت نامه دهخدا

بادسیر. [ س َ/ س ِ ] ( ص مرکب ) از صفات اسب باشد، ای اسپ تند و سریعالسیر. ( آنندراج ). چابک از آدم و حیوان. ( فرهنگ ضیا ). تیزرو و تندرفتار. ( ناظم الاطباء ). رونده و شتابنده چون باد. ( دمزن ). || مرد متکبر. || کبر. ( آنندراج ).

معنی کلمه باد سیر در فرهنگ فارسی

از صفات اسب تندرو است

جملاتی از کاربرد کلمه باد سیر

دشت لاله‌های واژگون دره بید، دارای حدود ده کیلومتر وسعت است و در فصل بهار مملو از گل‌های طبیعی به ویژه لاله سرخگون است که به رنگ سرخ مایل به بنفش بوده و لاله‌های این منطقه از روز چهلم تا شستم بعد از عید شکفته می‌شوند و در موقع وزش باد سیر و روشن می‌شوند.
دشت لاله‌های واژگون گلستان‌کوه، در فصل بهار مملو از گل‌های طبیعی به ویژه لاله سرخگون است که به رنگ سرخ مایل به بنفش بوده و لاله‌های این منطقه از روز چهلم تا شستم بعد از عید شکفته می‌شوند و در موقع وزش باد سیر و روشن می‌شوند.
کم کرده باد شرک بپیکان باد سیر و افزوده آب شرع بشمشیر آبدار
بر دوش باد سیر کند همچو بوی گل در گلشن جهان خبر غمزدای فتح
تبارک الله از آن باد سیر کوه قرار که همچو صاعقه در حمله ناگهان بجهد
در صحن این خرابه غباری نصیب تست ورچه چو باد سیر کنی در فضای خاک
جز توکه بر رخش باد سیر برآیی دیده‌کسی پیل را به‌کوههٔ یکران
اگر رهات کند شه زمین ساکن را به باد سیر چو بر آب آسیا داری