باد خنده

معنی کلمه باد خنده در لغت نامه دهخدا

بادخنده. [ خ َ دَ / دِ ] ( اِ مرکب ) خنده تلخ. زهرخند. خنده بدرد :
یکی بادخنده بخندید شاه
نیابم همی اندر آن هیچ راه.دقیقی.

خنده تلخ

چین جبهه واکردی، عیش عاشقان خوش باد خنده از لبت گل کرد، عید باده نوشان است

رقص عیش تو باد گردش چرخ گور خصم تو باد خنده خاک