باب الحطه

معنی کلمه باب الحطه در لغت نامه دهخدا

باب الحطه. [ ب ُ ل ح ِطْ طَ ] ( اِخ ) یکی از درهای بیت المقدس است... : و دری دیگر است در بیت المقدس همچنین در زمین برده که آنرا باب الحطه گویند و چنین گویند که در آن است که خدای عز و جل بنی اسرائیل را بدین در فرمود در رفتن بمسجد. قوله تعالی : ادخلوا الباب سجداً و قولوا حطةنغفر لکم خطایاکم و سنزید المحسنین. ( سفرنامه ناصرخسرو چ برلین ص 39 ). و مؤلف عقدالفرید آرد: و در قرآن چنین آمده است : «و قولوا حطة» که مقصود لااله الا اﷲاست. ولی بنی اسرائیل «حنطه » گفته اند در حالی که تمسخر می کردند ازین رو خداوند آنانرا بموجب این کفر لعنت کرده. ( عقدالفرید چ مصر 1359 هَ. ق. ج 7 ص 298 ).

معنی کلمه باب الحطه در دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] باب حطّه از درهای مسجدالاقصی و جایگاهی مقدس برای توبه در میان بنی اسرائیل بود.
حطه را در لغت، برگرفته از ریشه «ح ط ط» می دانند. معانی گوناگون و در عین حال قابل جمعی که در واژه نامه های عربی برای ریشه یاد شده آمده است، نشان می دهد که فرونهادن و پایین آوردن چیزی یا کسی از جای و جایگاه بالای آن، اعم از این که مادی یا معنوی باشد، اصلی ترین مؤلّفه معنایی آن است، ازاین رو بر زمین نهادن بار چارپایان، تنزل مقام، برداشتن بار و سنگینی تکلیف یا گناه از دوش انسان ، پایین آمدن بهای کالا و... از مصادیق گوناگون این معنا در کاربردهای متفاوت آن است.

جملاتی از کاربرد کلمه باب الحطه

خداوند به آنها دستور داد كه براى توبه از گناهانشان اين جمله را از صميم قلب برزبان جارى سازند، و به آنها وعده داد كه در صورتعمل به اين دستور از خطاهاى آنها صرفنظر خواهد شد، و شايد به همين مناسبت يكى ازدرهاى بيت المقدس را باب الحطه نامگذارى كرده اند، چنانكه ابو حيان اندلسى مى گويدكه منظور از باب در آيه فوق يكى از بابهاى بيت المقدس است كه معروف به بابحطه است .