بئر شبع

معنی کلمه بئر شبع در لغت نامه دهخدا

بئر شبع. [ ب ِءْ رِ ؟ ] ( اِخ ) ( چاه قسم ). چون ابراهیم در زمان کندنش هفت بز به ابی مالک داد تا شاهد برکندنش باشد لهذا آن را بئر شبع نامید.لکن این اسم مختص آن چاهی بود که اولاً ابراهیم و بعد از او اسحاق مدت مدیدی در حوالی آن بسر بردند. پس بندگان اسحاق نیز چاهی را در آن جا حفر نمودند، بعد از آن شهری را که به مسافت 20 میل به حبرون مانده واقع است با بئر شبع نامیدند. ( از قاموس کتاب مقدس ).

جملاتی از کاربرد کلمه بئر شبع

در تورات بئر شبع در تورات همان جایی است که ابراهیم فرزند خود اسماعیل و هاجر را به آنجا روانه کرد.
همچنین ابراهیم در نزدیکی بئر شبع، تنها فرزند خود اسماعیل را به مذبح برد.
همچنین ابراهیم در نزدیکی بئر شبع، تنها فرزند خود اسحاق را به مذبح برد. در اسلام اسماعیل به مذبح برده شد. شهر بئرشبع یکی از تاریخی‌ترین شهرهای اسرائیل است که به آن در کتابهای مقدس و داستان‌های مشترک دین‌های ابراهیمی اشاره شده‌است.
در سال ۲۰۰۵، بقایای حاصور توسط یونسکو بعنوان بخشی از کتاب مقدس - میگدو، حاصور، بئر شبع به عنوان میراث جهانی تعیین شد.