ایکاس

یک پروتکل هم برای ایجاد یک نظام نظارتی جهت یکسان‌سازی نرخ ارزهای خارجی در کشورهای عضو منعقد شده است. ایکاس در حال حاضر دارای یازده عضو (گابن، کامرون، جمهوری آفریقای مرکزی، چاد، جمهوری کنگو، گینه استوایی، بوروندی، رواندا، جمهوری دموکراتیک کنگو، سائوتومه و پرنسیپ) از کشورهای مرکز آفریقا می‌باشد.

این کنفرانس به عنوان عالیترین رکن تصمیم گیرنده ایکاس به‌طور سالانه تشکیل می‌شود و سیاستهای کلی ایکاس را تصویب می‌نماید. این کنفرانس مجاز به تعیین سیاستهای کلی جامعه و تعیین اهداف است؛ و همچنین تصمیمات و مقررات مربوط به هر کشوری را به عهده دارد. علاوه بر این، کنفرانس مقررات مربوط به کارکنان دبیرخانه، دبیرکل و معاون دبیرکل، و مسئول امور مالی و حسابدار را تعیین می‌کند. وظیفه تعیین بودجه سالانه را نیز برعهده دارد.

علاوه بر موارد مذکور، معاهده تأسیس ایکاس از سال ۱۹۸۳، ایجاد یک دادگاه عمومی جامعه را پیش‌بینی کرده بود. با توجه به ماده ۱۶ این معاهده، هدف اصلی این دادگاه، اطمینان به احترام در اسناد حقوقی جامعه و ارائه مشاوره در تفسیر قانون است، اما تا کنون این دادگاه عملیاتی نشده است.

دبیرخانه با چندین بخش کارهای اداری و فنی ایکاس را انجام می‌دهد؛ که در پایتخت لیبی واقع در گابنوس واقع شده است. این رکن مسئولیت اجرای تصمیمات و دستورالعمل‌های پذیرفته شده توسط کنفرانس و مقررات صادر شده توسط شورای وزیران را بر عهده دارد. دبیرکل ریاست دبیرخانه را برای چهار سال دارد و دبیرخانه از سه نماینده، یک حسابرس مالی، یک حسابدار و کارکنان دبیرخانه تشکیل شده است.

مهم‌ترین هدف ایکاس ارتقا همکاریهای اقتصادی به ویژه ایجاد و گردش آزاد شهروندان، رفع موانع تجاری، استاندارد کردن مدارک تجاری و ایجاد یک صندوق توسعه می‌باشد. به‌طور خلاصه ترویج تجارت، ایجاد یک بازار مشترک واقعی و همبستگی بیشتر در میان مردم و کشورها و مناطق کم درآمد.

فعالیتهای ایکاس به علت بروز جنگ‌های داخلی در تعدادی از کشورهای عضو و درگیری‌های بین‌المللی میان خود اعضا با رکود کامل مواجهه می‌باشد.

شورای وزیران توسط کمیسیون مشورتی (شامل کارشناسان منصوب شده توسط کشورهای عضو) هدایت می‌شود. وظیفه اصلی کمیسیون، مشاوره و بررسی سوالات و پروژه‌های ارائه شده توسط سایر موسسات ایکاس است. علاوه بر این، حق ایجاد کمیته تخصصی را در صورت توصیه شورای وزیران دارد.