ایلکانیان

معنی کلمه ایلکانیان در لغت نامه دهخدا

ایلکانیان. ( اِخ ) آل جلایر. رجوع به آل جلایر و فرهنگ فارسی معین شود.

معنی کلمه ایلکانیان در فرهنگ فارسی

جلایر از ۷۳۶ تا ۸۱۴ ه. ق . بر عراق و ارمنستان و مدتی نیز بر آذربایجان و قفقازیه سلطنت کردند . پایتخت آنان بغداد بود . موسس این دولت شیخ حسن بزرگ از روسای طایفه جلایر بود که تا سال ۷۵۷ سلطنت کرد و بعد از او پنج تن از این خاندان حکومت راندند : شیخ اویس حسین با یزید سلطان احمد شاه ولد . این دولت بدست ترکمانان قرا قویونلو منقرض گردید . ( ۸۱۴ ه. ق ./ ۱۴۱۱ م . ) توضیح محمد قزوینی ایلکانیان را محرف [ ایلخانیان ] می داند ولی این سلسله را برای عدم اشتباه با ایلخانیان ( سلسله ای که هولاکو تاسیس کرد ) بصورت ایلکانیان یاد کرده اند .
یا آل جلایر

معنی کلمه ایلکانیان در دانشنامه آزاد فارسی

رجوع شود به:جلایریان (حک: ۷۴۰ـ۸۳۵ق)

جملاتی از کاربرد کلمه ایلکانیان

تاریخ نقل می‌کند چگنی‌ها به همراه برادران خود زنگنه و سیاه منصور نه تنها به ترکان تیموری نپیوستند، بلکه به یاری دشمنان آنها یعنی ایلکانیان بغداد، ترکان بایندری قراقویونلو (۷۸۰ - ۸۷۴ ق) و آق قویونلو برخاستند.
آل‌جلایر، جلایریان، سلسلهٔ ایلکا یا ایلکانیان دودمانی پارسی‌مآب و مغول‌نژاد بودند که از ۷۴۰ قمری (۱۳۴۰ میلادی) تا ۸۳۵ قمری (۱۴۳۲ میلادی) بر بخش‌هایی از ایران و عراق امروزی (عراق عرب و عراق عجم) تسلط داشتند. جلایریان عمدتاً ترکیزه یا حداقل تُرک‌زبان شده بودند و عناصر تُرکی را در عراقِ عرب با بنیادی محکم ترسیم نمودند، بنابراین زبان ترکی به زبان رایج پس از زبان عربی تبدیل شد.