ایزوتونیک
جملاتی از کاربرد کلمه ایزوتونیک
توصیه پژوهشگران ورزشی اینست که در صورت تمایل به آغاز تمرین ایزوتونیک باشگاهی برای مدت ۳ ماه از این تمرینات که به ایزوتونیک – کالیستنیک مشهورند، سود جست. در تمرینات کالیستنیک، تقریباً هر نوع تمرینی، بدون استفاده از وزنه انجام میشود.
گرفتن مایع مغزی-نخاعی در صورتی که کلیه اصول مربوط به آن رعایت شده باشد اقدامی تقریباً بی خطر به حساب میآید. شایعترین عارضهٔ آن بروز سردرد است که در بزرگسالان شایع تر از کودکان میباشد و با اندکی استراحت نیز بهبود مییابد. گرفتن مایع مغزی-نخاعی در حین پونکسیون کمری میتواند سردرد شدیدی بعد از گرفتن مایع ایجاد کند، زیرا کشش بر روی رگها و ریشههای عصبی باعث تحریک فیبرهای درد میشود. درد را میتوان با تزریق داخل تراشهای محلول استریل سالین ایزوتونیک کاهش داد. پونکسیون کمری برای شمارش سلولها در مایع و اندازهگیری سطوح پروتئین و گلوکز انجام میگیرد. این پارامترها به تنهایی ممکن است در تشخیص خونریزی ساب آراکنوئید و عفونتهای سیستم عصبی مرکزی (مانند مننژیت) بسیار سودمند و کمککننده باشند.
انقباض ایزوتونیک نیرو را ثابت و سرعت را متغیر میکند در حالی که این امر در انقباض ایزوکینتیک برعکس است.
در اختلالات دستگاه گوارش که با از دست دادن کلرور سدیم همراه است، در جایگزینی مایعات خارج سلولی و در دهیدراتاسیون ایزوتونیک، در آلکالوز متابولیک به همراه کلرید سدیم، استفاده به عنوان حلال مواد دارویی مثل پنی سیلین یا متفورمین، استفاده در آزمایشگاهها، به عنوان محلولی جهت شستشوی زخمها، شستشوی رحم، به تنهایی یا با بتادین.
تمرینات ایزومتریک بعد از تمرینات ایزوتونیک و نیز در حین بازتوانی آسیبها توصیه میگردند.
همانگونه که در جدول فوق آمدهاست، با تغییر شدت، تکرار، ست و تعداد جلسات برنامههای تمرین ایزوتونیک را میتوان به نحوی طراحی نمود که قدرت استقامت یا اندازه عضلات در حد قابل قبولی افزایش یابند.
تمرینات ایزوتونیک مجموعهای از حرکات و تمرینها هستند که با تکیه بر انقباض ایزوتونیک (نوعی انقباض ماهیچهها در بدن انسان) موجب افزایش توان و قدرت تارهای ماهیچهٔ انسان میشود. این تمرینات برای افزایش آمادگی عضلانی مردان و زنان در همه سنین و هم چنین کودکان، مناسب بوده و تا حدود بسیار زیادی به آمادگی افراد برای انجام سایر فعالیتهای ورزشی کمک مینمایند. آمادگی عضلانی به وسیله تمرینات ایزومتریک و ایزوکنتیک نیز قابل دستیابی است؛ ولی اتفاق نظر بر انجام ترکیبی از دو تمرین فوق و تمرینات ایزوتونیک است.
روشهای مختلفی برای انجام تمرینات ایزوتونیک وجود دارد که به وسیله تغییر در ستها، آرایش حرکات، تعداد حرکات و تعداد جلسات، ابداع گردیدهاند.
این روش تمرینی را به زحمت میتوان یک روش تمرینی ایزوتونیک دانست. روش تمرینی دایرهای بیشتر یک نوع ورزش ایروبیک میباشد. معمولاً یک برنامه تمرینی دایرهای شامل ۱۰ تا ۱۵ ایستگاه در هر دور است و این ایستگاهها ۲ تا ۳ بار دور میشوند تا مجموع زمان ممتد تمرین ۲۰ تا ۳۰ دقیقه شود. شدت انجام تمرین به این روش نباید از ۵۰٪ یک تکرار حداکثر، فراتر رود و مدت استراحت بین هر ایستگاه نیز ۱۵ تا ۲۰ ثانیه میباشد.
انقباض ایزوتونیک با انقباض ایزوکینتیک متفاوت است. در انقباضات ایزوکینتیک سرعت ماهیچه ثابت باقی میماند در حالیکه در سطح انقباض ایزوتونیک نیروی ماهیچه از طریق انقباض ماهیچهای در طول انقباض تغییر میکند.