ایاه

معنی کلمه ایاه در لغت نامه دهخدا

ایاه. [ ای یا هَُ ] ( ع ضمیر ) اسم مبهم یا ضمیر منصوب جهت مذکر به معنی او. ( ناظم الاطباء ).

معنی کلمه ایاه در فرهنگ فارسی

اسم مبهم یا ضمیر منصوب جهت مذکر بمعنی او .

معنی کلمه ایاه در دانشنامه اسلامی

[ویکی الکتاب] معنی إِیَّاهُ: فقط او
معنی یَکْشِفُ: برطرف می کند - کنار می زند ( عبارت " بَلْ إِیَّاهُ تَدْعُونَ فَیَکْشِفُ مَا تَدْعُونَ إِلَیْهِ إِنْ شَاءَ " یعنی : بلکه فقط خدا را میخوانید، و او هم اگر بخواهد آسیبی که به سبب آن او را خواندهاید برطرف میکند)
تکرار در قرآن: ۸(بار)
ضمیر منفصل منصوب است، ضمائر نصب برای روشن شدن مرجع ضمیر به آن داخل می‏شود مثل [نَرْزُقُهُمْ وَ اِیّاکُمْ» و مثل«وَقَضی رَبُّکَ اَلّا تَعْبُدُوا اِلّا اِیّاهُ» و مثل «اِیّاکَ نَعْبُدُ وَ اِیّاکَ نَسْتَعینُ» در مفردات گوید: آن لفظی است که ضمائر نصب به آن لاحق می‏شود.

جملاتی از کاربرد کلمه ایاه

توحید ایاه توحیده و نعت من ینعته لاحد
توحیده ایاه توحیده و نعت من ینعته لاحد!
به دست صلحش عنان به پای عدلش رکاب گوید ابطال را، ایاه فارهبون