اژدهافش

فریدون هنگامی بر ضحاک ماردوش چیرگی پیدا می‌کند به ناگاه سروشی بر وی فرو آمده و او را از کشتن ضحاک اژدهافش بازمی‌دارد و از فریدون می‌خواهد که او را در کوه به بند کشد. در کوه نیز، هنگامی که او قصد جان ضحاک می‌کند، سروش، دیگر بار، از وی می‌خواهد که ضحاک را به کوه دماوند برده و در آن جا به بند کشد. فرجام آنکه، ضحاک به دست فریدون کشته نمی‌شود، بلکه او را در شکافی بن‌ناپدید، با میخ‌های گران بر سنگ فرو می‌بندد.

سپهدار با اژدهافش درفش براو کرده از گرد گیتی بنفش

یکی اژدهافش درفشی بپای نه آرام دارد تو گفتی نه جای

پدید آمد آن اژدهافش درفش شب تیره‌گون کرد گیتی بنفش

برآمد برین روزگار دراز کشید اژدهافش به تنگی فراز

کجات آن بزرگ اژدهافش درفش کجا تیر و گوپال و تیغ بنفش

همان اژدهافش درفشی دگر سرش ماه زرین به در و گهر

و زان رستمی اژدهافش درفش شده روی خورشید تابان بنفش

به ایوان ضحاک بردندشان بدان اژدهافش سپردندشان

ز دیبا یکی سبز پرده‌سرای یکی اژدهافش درفشی بپای

یکی اژدهافش ز دوده سنان بزد بر میانش شه دین چنان