اونیک

وی یک کتابفروشی ابتدای خیابان قوام‌السلطنه داشت که با برادرش شریک بود. خانه اش هم نزدیک پارک ساعی بود و با مادرش زندگی می‌کرد. تا آخر عمر هم ازدواج نکرد. ناراحتی قلبی داشت و چند سال پیش از مرگش، قلبش را عمل کرده بود. اونیک در اوایل دهه هشتاد شمسی در اثر سکته قلبی درگذشت.

بازیکنانی که در این سال برای تیم تاج به میدان رفتند عبارت بودند از: محمد بیاتی، منوچهر طیورچی، مهدی کشاورز، اونیک کاراپتیان، حشمت مهاجرانی، حسن حبیبی، محمد رنجبر، عارف قلی‌زاده، محمد فرزین زاده، حجت ازگلی، منوچهر حبیبی، حسین یزدانیان، قارابط کوچار، کامبیز جمالی، رضا زمینی، امیرحسین ابری، بیوک جدیکار، محمود بیاتی، پرویز کوزه‎کنانی، نادر افشارعلوی، واهان ایلخانف، فریبرز اسماعیلی، کرم نیرلو، اصغر شرفی

بازیکنانی که در این سال برای تیم تاج به میدان رفتند عبارت بودند از: محمد بیاتی، مهدی کشاورز، اونیک کاراپتیان، احمد رحیمی، ناصر ابراهیمی، علی استادعلی، امیر ابارشی، هوشنگ متکلمی، عباس کردنوری، الک وارطانیان، کامبیز جمالی، حسین فرزامی، علی جباری، احمد منشی‌زاده، مصطفی شرکا، مرتضی شرکا، امیرحسین جابری‌زاده، همایون هوشیارنژاد، محمدرضا عادلخانی، پرویز ابوطالب، کرم نیرلو، کنستانت هاراطونیان

رزمجو در سال‌های دور همکاری هنری خود را با پرویز مقصدی و گروه جوان آن سال‌ها که شامل داریوش، کیوان، اونیک و افشین بود و ترانه‌های زیبایی که برای آنها ساخت، آغاز کرد که نمونه‌اش ترانه محبوب دل دیوونه بود. او ترانه‌ای برای داریوش به‌نام تلافی و ترانه‌ای برای هوشمند عقیلی به‌نام یاد سرود. همکاری‌های او در خارج ایران با صادق نوجوکی، آهنگساز سرشناس ایرانی ادامه یافت و تمامی ترانه‌های آلبوم خاطره ۲ را برای هایده، مهستی و حمیرا سرود که شامل ترانه‌های دل دیوونه با صدای حمیرا، راوی با صدای هایده، طعنه با صدای مهستی بود.

وی در سال ۱۹۲۹ میلادی در پاریس از والدینی به نام‌های کاراپت و زوراه (اصلا اهل دیاربکر) که در جریان نسل‌کشی ارمنی‌ها در سال۱۹۱۵ گریخته بودند، به دنیا آمد اونیک و خواهرش به‌نام ژان-ژوزف که دو سال از او کوچکتر بود و زمانی که اونیک تنها پنج سال سن داشت یتیم شدند. زمانی که کاراپت درگذشت دخترش هنوز یک ساله نیز نبود. آنها توسط پدر و مادر تعمیدی‌شان، نشان و اوگیدا دینکجیان، که آنها نیز اصلا اهل تیگراناکرت بودند به فرزندخوانندگی پذیرفته شدند و و در پاریس به زندگی‌شان ادامه دادند. وی پدر آرا دینکجیان می‌باشد. بورسیه میراث ملی در سال ۲۰۲۰ توسط موقوفه ملی هنرها به وی اعطاء گردید.

که نشناسدی چشم اونیک وبد گزاف از خرد یافته کی سزد

روی ملک و پشت دین بهرام شه شاهی که یافت مشتری از طالع مسعود اونیک اختری

طول این هواپیما حدود ۱۷۴ فوت (۵۳ متر) است و گسترهٔ بال‌های آن در حدود ۱۶۹٫۱۰ فوت (۵۱٫۵۴ متر) است. این هواپیما از ۴ موتور، با قابلیت چرخش معکوس و دارای گواهی‌نامهٔ اداره هوانوردی فدرال، پرت اند ویتنی اف-۱۱۷-پی‌وی۱۰۰ (نام نظامی موتور تجاری پرت اند ویتنی پی‌وی۲۰۴۰) بهره می‌برد. این موتورها روی بوئینگ ۷۵۷ هم نصب هستند. رانش هر موتور در حدود ۴۰٬۴۰۰ پوند (۱۸٬۳۰۰ کیلوگرم) است. رانشگرهای معکوس برای جلوگیری از ورود قطعات هواپیما یا گردوخاک به درون موتور، جریان هوا را به سمت بالا و پایین هدایت می‌کنند. از نرم‌افزارهای منحصر تجاری در سیستم پرواز هواپیما بسیار استفاده شده‌است، از آن‌ها می‌توان نرم‌افزار اونیک نیروی هوایی ایالات متحده نام برد.

اونیک گاهگاهی آهنگ‌های رشید بهبودوف را می‌زد و می‌خواند. واقعاً پنجه‌هایش طلایی بود با اینکه نت نمی‌دانست. با شنیدن فقط یکبار ترانه رو می‌نواخت. استعداد خوبی داشت. خودش آهنگسازی می‌کرد و هم به دیگران می‌داد. خودش هم می‌خواند. آهنگ «غم اومده خونه من، انگشتو بر در می زنه» اونیک ساخته بود و داریوش اجرا کرد.

بازیکنانی که در این سال برای تیم تاج به میدان رفتند عبارت بودند از: مهدی کشاورز، حسین قاضی‌شعار، اونیک کاراپتیان، احمد رحیمی، منصور پورحیدری، علی‌محمد کاردان، مهدی لواسانی، عزت جانملکی، کامبیز جمالی، حسین فرزامی، علی جباری، احمد منشی‌زاده، کارو حق وردیان، مرتضی شرکا، امیرحسین جابری‌زاده، مهدی حاج محمد، جلال طالبی، پرویز قلیچ خانی، داریوش مصطفوی، اکبر افتخاری

بازیکنانی که در این سال برای تیم تاج به میدان رفتند عبارت بودند از: محمد بیاتی، مهدی کشاورز، منوچهر طیورچی، اونیک کاراپتیان، احمد رحیمی، عارف قلی‎زاده، حشمت مهاجرانی، امیر ابارشی، حسن حبیبی، محمد رنجبر، کنستانت داویدخانیان، کامبیز جمالی، مصطفی شرکا، اصغر رباعی، بیوک صباغ، ازگلی، فریدون عسگرزاده، بیوک جدیکار، حسین کمایی، پرویز ابوطالب، کرم نیرلو، حسن اعلم

بازیکنانی که در این سال برای تیم تاج به میدان رفتند عبارت بودند از: محمد بیاتی، مهدی کشاورز، غلام نیکپور، اونیک کاراپتیان، احمد رحیمی، ناصر ابراهیمی، علی محمد کاردان، امیر ابارشی، هوشنگ متکلمی، عباس کردنوری، کنستانت داویدخانیان، کامبیز جمالی، حسین فرزامی، علی جباری، احمد منشی‌زاده، بیوک جدیکار، مرتضی شرکا، امیرحسین جابری‌زاده، اصغر حیاتی، محمدرضا عادلخانی، پرویز ابوطالب