اول بار
جملاتی از کاربرد کلمه اول بار
قبل از اختراع میکروسکوپ در اواسط قرن هفدهم، مشاهدهٔ سلول مقدور نبود، زیرا سلول واحد بسیار کوچکی است که با چشم غیر مسلح، قابل رویت نیست. رابرت هوک اول بار در سال ۱۶۶۵ زیر میکروسکوپ ابتدایی که خود ساخته بود، سلولهای مرده را در برشهای چوب پنبه مشاهده کرد. این سلولهای تو خالی و متصل به هم، شکل لانهٔ زنبور داشتند و هوک آنها را «سلول» نامید که در زبان لاتین مفهوم اتاق کوچک دارد.
در سده ۲ پ. م این ناحیه امیرنشین بود و در ۶۰ پ. م چینیها این امیرنشین را برانداختند. در هزاره اول میلادی ناحیه تورفان مرکز تمدن پرقدرتی بود که عناصر هندی و ایرانی در آن درهم آمیخته بود. در منابع چینی نام تورفان (بهصورت تولوفن) اول بار در سال ۱۳۷۷م، و در منابع فارسی گویا اول بار در حدودالعالم (بهصورت تصحیف شده طفقان) و نیز بعدها در جامعالتواریخ رشیدی ذکر شدهاست.
یالوم اول بار، با همین گروه درمانی و کتابِ درخشانش با عنوان روان درمانی گروهی، دینِ خودش را به این حوزه ادا کرده بود ولی همانطور که خودش ابراز میکند، آن کتاب به زوایای حرفهای گروهدرمانی پرداخته بود و درمان شوپنهاور روابط انسانی دخیل در گروه را آشکار می سازد.
مهرهایی چنان به اول بار عذرهایی چنین به آخر کار
به تکلیف بهاران شاخسارم غنچه میبندد اگر در دست من میبود، اول بار میبستم
'اطلس شانه بالا انداخت (شانه باز زد)، رمانی ست اثر آین رند، که اول بار در ۱۹۵۷ در آمریکا به چاپ رسید. این کتاب که چهارمین و آخرین رمان رند است، بلندترین اثر او نیز هست که در حوزه ادبیات داستانی شاهکار او دانسته میشود. اطلس شراگد دارای عناصر علمی تخیلی، رازآمیز، و رمانتیک است و مفصلترین بیانیهٔ آبجکتیویستی رند در بین همهٔ آثار داستانی اوست.
توماس دو هارتمن آهنگساز و شاگرد برجسته و همکار گورجیف؛ اول بار گورجیف را در ۱۹۱۶ (۱۲۹۵) در سنت پترزبورگ ملاقات کرد. از ۱۹۱۷ تا ۱۹۲۹ (۱۲۹۶ – ۱۳۰۷) شاگرد و رازدار گورجیف بود. در این مدت دوهارتمن بسیاری از قطعات موسیقی را که گورجیف گردآوری کرده و برای تمرینهای حرکاتش به کار میبرد، در نهاد تکامل هماهنگ مردم گورجیف نزدیک پاریس، به روی کاغذ آورد و در نوشتن آنها همکاری داشت. اولگا دوهارتمن سالها منشی شخصی گورجیف بود. اولگا بسیاری از سخنرانیهای آغازین گورجیف را گردآوری کرد که در کتاب دیدگاههایی از دنیای واقعی (۱۹۷۳) به چاپ رسید.
البته تفاوت در نامهای الهی معیار اصلی برای تشخیص این چهار منبع گمنام نیست. در تورات، دوبارهگوییها و تناقضات جدی—هم در روایات و هم در احکام—وجود دارد. برای مثال، از دیرباز مشخص شده است که بابهای ۱ تا ۳ سفر پیدایش دو بار آفرینش جهان را روایت میکنند: انسان اول بار در ۱:۲۷ خلق میشود — «پس خدا انسان را به صورت خود آفرید، به صورت خدا آفریدش؛ مرد و زن آفریدشان» — و باری دیگر در ۲:۷ — «پس یهوه الوهیم انسان را از خاک زمین ساخته، دم حیات را در او دمید و انسان موجودی زنده شد.» روایت دوم (آدم و حوا) صرفاً بازگویی اولی نیست، بلکه هم در رئوس و هم در جزئیات تفاوتهای شگرفی دارد.
عبارت «حق مردم برای نگهداری و حمل سلاح» اول بار در متن قانون حقوق ایالات متحده آمده. خارج از ایالات متحده آمریکا، مفهوم کلی حق حمل سلاح بسته به کشور، ایالت یا قانون فرق دارد.
این شعار اول بار در زمان جنگ ایران و عراق و سالهای پس از آن توسط خمینی و هوادارانش رواج یافت، تا جایی که خط مشی سیاست خارجه ایران را تا حد زیادی تعیین میکرد.
آموزه گناه نخستین در قرن سوم ظهور کرد اما اول بار در نوشتههای آگوستین مورد استفاده قرار گرفت. او اولین نویسنده ای بود که از عبارت "گناه نخستین " استفاده کرد. برداشت آگوستین از گناه نخستین مبتنی بر یک قسمت اشتباه ترجمه شده در رساله پولس رسول به رومیان بود، و محل بحث محققان است که آیا این متن نظر آگوستین را تأیید میکند یا خیر.
گفت از اول بار گفتم بار من سر بار دارد
فغان ز عشق که آسان نماید اول بار چو مدتی گذرد سخت میشود دشوار
چو بشنید البرز گفتار راست نبرد اول بار گردن شماست
همچو اول بار دو خرگه تمام برکشیدند آن دو تن در یک مقام
به تکلیف بهاران شاخسارم غنچه می بندد اگر در دست من می بود اول بار می بستم
مرا کاری که اول بار فرمود فریب چشم شیرین عاشقی بود
غم گفت که در خون کشمش اول بار تا هر قلبی به لاف بگشاید لب
کتاب علم اقتصاد وی پراستفادهترین کتاب درسی دانشگاهی در تاریخ جهان بودهاست. اول بار در ۱۹۴۸ منتشر شد، به ۲۲ زبان ترجمه شد، وفروش بیش از ۵۰۰۰۰ نسخه از آن دریک سال، نویسندهاش را ثروتمندترین اقتصاددان پس از ریکاردو کرد. ساموئلسون، عموی لارنس سامرز، اقتصاددانان مشهور جریان اصلی بود و برندگان نوبلی همچون رابرت سولو، پل کروگمن، جرج اکرلوف، رابرت انگل، روبرت مرتون، لارنس کلاین، فرانکو مودیلیانی و جوزف استیگلیتز را متأثر کرد و به آنان مشاوره داد.
صاحبدلی گفته است: یوسف - که درود خداوند بر او و پیامبر ما باد - از آن رو پیراهنش را از مصر برای پدر فرستاد که اول بار جامه ی بخون آلوده اش باعث حزن پدر شد. از این رو یوسف دوست می داشت که سرور پدر نیز از همان باعث، نتیجه شود.