اوفتان

فتاده باشد چندان زکشتگان برهم که باد آنجا خیزان و اوفتان بجهد

از حمل بار برّت، شد اوفتان و خیزان چون در شمار انگشت از بخشش تو سایل

بیامد اوفتان خیزان بر من چنان مرغی که باشد نیم بسمل

ز بس که قدّ چو سرو اوفتاده بر خاک است ز گل برآید خیزان و اوفتان نرگس

بی روی تو اوفتان و خیزان سرگشته ی زلف تو چو گویم

خوناب جگر ز دیده ریزان چون بخت خود اوفتان و خیزان

هرطرف همچو سیم و زر ریزان شده از باد اوفتان خیزان

پروانهٔ عشقم اوفتان خیزان کز آتش تیز پر نیندیشم

ماده بر ماده اوفتان دو به دو همچو جوزا و فرقدان بینی

خوردم از عشق ساغر ریزان میروم اینک اوفتان خیزان