استرادلا

در دوره باروک، سرناد یک کانتات نمایشی بود که معمولاً برای دو یا چند خواننده و یک ارکستر نوشته می‌شد و عصرها در خارج از منزل و با نور مصنوعی اجرا می‌گشت. برخی از آهنگسازان این دست سرناد آلساندرو استرادلا، آلساندرو اسکارلاتی، یوهان یوزف فاکس ، یوهان متیسون و آنتونیو کالدارا هستند. غالباً این آثار در مقیاس بزرگ با کمترین صحنه‌آرایی اجرا می‌شدند و حد میانه‌ای بین کانتات و اپرا بودند. تفاوت اصلی بین کانتات و سرناد در قرن هفدهم این بود که سرناد در خارج از منزل انجام می‌شد و بنابراین در اجرای آن می‌شد از سازهایی استفاده کرد که برای یک اتاق کوچک بسیار پرصدا بودند (از جمله این سازها ترومپت و طبل بود).