اوحدالدین کرمانی

معنی کلمه اوحدالدین کرمانی در دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] اوحَدُالدّین ِ کِرْمانی ، حامد بن ابی فخر، عارف و شاعر بنام قرن ۷ق /۱۳م است.
بنابر تصریح صاحب مناقب ، او به هنگام حمله ترکان غز به کرمان و انقراض آل قاورد (ه م ) ۱۶ سال داشته است . تاریخ وفات وی را زکریا قزوینی که از معاصران او بوده ، ۶۳۵ق گفته است . اوحدالدین در هفتاد و چند سالگی وفات یافت و به قولی در شونیزیه بغداد به خاک سپرده شد.
تحصیلات و فعالیت ها
اوحدالدین در پی حمله ترکان غز به کرمان روانه بغداد شد و در آن جا به تحصیل فقه ، حدیث و علوم دینی پرداخت . وی در مدتی کوتاه کمال یافت و در مدرسه حکاکیه مشغول تدریس شد و چندی بعد ریاست و اداره آن مدرسه را برعهده گرفت . با آن که در این مقام به شهرت تمام رسید، خود را از رضا ی باطنی و آرامش روحی بی بهره دید؛ از این رو مدرسه و تدریس را ترک گفته ، طریق سلوک و ریاضت پیش گرفت و در این راه چندان افراط کرد که مردم وی را دیوانه پنداشتند. آوازه مجاهدت های او به گوش شیخ رکن الدین سجاسی (د ۶۰۶ق ) رسید و او شاگرد خود شجاع الدین ابهری را نزد اوحدالدین فرستاد. از آن پس اوحدالدین مرید رکن الدین سجاسی شد.
سفرها
اوحدالدین بیشتر عمر خود را در سفر گذراند. او در این سفرها با بزرگان علم و عرفان دیدار می کرد و به ارشاد مردم می پرداخت . ظاهراً نخستین سفر وی، پس از بغداد، به تبریز بود. آنگاه از شهرهای نخجوان و شروان گذر کرد تا به قونیه رسید و در آن جا با ابن عربی در خانه وی ملاقات نمود. سفرهای دیگر اوحدالدین به ملطیه (ح ۶۱۶ق )، سیواس و قیصریه بود که مؤلف مناقب از این سفرهای او حکایت ها نقل کرده است . اوحدالدین در حلب با سعدالدین حموی (د ۶۵۰ق ) و مجدالدین بغدادی ، شاگرد نجم الدین کبری ملاقات داشت . در مصر بار دیگر با ابن عربی دیدار کرد؛ و هنگامی که شیخ قصد حج نمود، ابن عربی از او خواست تا صدرالدین قونوی (د ۶۷۳ق )، شاگرد و مرید و فرزند خوانده وی را همراه خود ببرد. او در آخرین سفر حج خود چند روزی در دمشق توقف کرد و گویا ملاقات اوحدالدین با مولوی (د ۶۷۲ق ) در دمشق ، در همین تاریخ بوده است . اوحدالدین سفرهای دیگری نیز داشته است ، از جمله خوارزم که در آن جا با شیخ نجم الدین کبری ملاقات کرد.
شاگردان
...

جملاتی از کاربرد کلمه اوحدالدین کرمانی

میکاییل بایرام دیگر استاد دانشگاه استانبول، در مورد احوال و آثار اوحدالدین و شاگردان و مریدان او و بینش و سلوک عرفانی او چندین پژوهش انجام داده‌است که دو فقره آن به زبان فارسی ترجمه شده‌است: اوحدالدین کرمانی و حرکت اوحدیه / جنبش زنان آناتولی.
مناقب اوحدالدین کرمانی کتابی است که توسط یکی از مریدان شیخ در قرن هفتم ق نگاشته شده‌است و به ذکر احوال او اختصاص دارد. این کتاب را بدیع الزمان فروزانفر تصحیح کرده و در سال ۱۳۴۷ منتشر شده‌است.