اهه

معنی کلمه اهه در لغت نامه دهخدا

( آهه ) آهه. [ هََ ] ( ع اِ ) تأوﱡه. || حصبه ، یعنی آبله های خرد که بر تن مردم پیدا آید با تب.
( اهة ) اهة. [اَ هَ هََ ] ( ع اِ ) اندوه و ناله. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ). و در دعای بر انسان گویند: اهة لک. ( از ناظم الاطباء ). || ( مص ) ناله کردن. آه گفتن. ( منتهی الارب ) ( از ناظم الاطباء ). آه کشیدن از اندوه. ( مؤید ). اِهَّة. ( از منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ).

معنی کلمه اهه در فرهنگ فارسی

( آهه ) حصبه
اندوه و ناله

جملاتی از کاربرد کلمه اهه

بر طبق افسانه‌های آزتکی، تپوزتکاتل یکی از سنتسون توتوچتین‌ها به‌شمار می‌رفت که چهار صد نفر کودکان مایاهوئل، الهه گیاه صباره یا عود آمریکایی، و پاتکتال، خدای کشف‌کننده فرایند تخمیر، بودند. تپوزتکاتل به عنوان یکی از ایزدان پولکوئه (مشروب زرد مکزیکی)، با مراسم و آئین‌های باروری و همین‌طور با ایزد تالوک همراهی داشت. تپوزتکاتل همچنین با باد نیز، همراه بود و از این رو نام وی را به عنوان نامی جایگزین به جای اهه کاکونه، و به صورت پسر باد هم نوشته‌اند.