انگل شناسی

اولین گزارش انگل‌شناسی بر روی یافته‌های باستانی، شناسایی تخم انگل شیستوزوما در سال ۱۹۱۰ میلادی توسط مارک آرماند رافر و ضمن مطالعه بر روی مومیایی‌های مصر بود. از آن تاریخ تاکنون پژوهش‌های فراوانی از این دست توسط متخصصان باستان انگل‌شناس انجام شده که پاسخگوی پرسشهایی مطرح در انسان شناسی، باستان شناسی و انگل شناسی بوده‌است.

مثلاً ممکن است میکروب مورد نظر ما در فلور خاک، پوست، دهان، روده یا آب باشد. تکنیک‌های آزمایشگاهی که برای جداسازی مورد استفاده قرار می‌گیرند، اولین بار در قرن ۱۹ و در حوزه باکتری شناسی و انگل شناسی توسعه یافت. روش‌های جداسازی میکروب‌ها در طی ۵۰ سال گذشته پیشرفت چشمگیری داشته‌است. این روش‌ها با رویکرد کاربردی، مکانیزه شده‌اند و سرعت و دقت بالایی پیدا کرده‌اند.

این دانشکده در سال 1388 با پذیرش 26 دانشجو کار خود را آغاز کرد.این دانشکده مجهز به آزمایشگاه های بیوشیمی ، بافت شناسی ، میکروب شناسی ، قارچ شناسی ، انگل شناسی ، فیزیولوژی ، ایمونولوژی و سالن تشریح و سالن مولاژ است . دو بیمارستان آیت الله خمینی . آیت الله کاشانی مستقیما تحت نظارت این دانشکده قرار دارند .

شاخه‌ای از دانش انگل شناسی است که در قلمرو باستان شناسی به جستجوی نشانه‌هایی از انواع گونه‌های انگل می‌پردازد.