انصرفوا

و اذا ما انزلت سورة نظر بعضهم الى بعضهل يرئكم من احد ثم انصرفوا صرف الله قلوبهم بانهم قوم لا يفقهون(127)

و اذا ما انزلت سورة نظربعضهم الى بعض هل يرئكم من احد ثم انصرفوا صرف الله قلوبهم بانهم قوم لايفقهون (127)

و از ظاهر سياق برمى آيد كه معناى (ثم انصرفوا صرف الله قلوبهم بانهم قوم لايفقهون ) اين است كه از حضور پيغمبر برمى گردند در حالى كه خدا دلهايشان را ازفرا گرفتن و دريافتن آيات الهى و ايمان به آن برگردانيده است ، به جهت آنكه مردمىهستند كه حرف حق به گوششان نمى رود. پس مى توان گفت جمله (صرف الله قلوبهم) - البته بنا به گفته علماى كوفى كه جايز دانسته اند جمله حاليه اى كه اولشفعل ماضى است خالى باشد از حرف (قد) - جمله ايست حاليه .

و نيز از وى از طريق ابى العاليه از ابى بن كعب روايت كرده كه گفت : قرآن را جمعكردند تا رسيدند در سوره برائت به آيه (ثم انصرفوا صرف الله قلوبهم بانهمقوم لا يفقهون ) و خيال كردند كه اين آخرين آيه آنست . ابى گفت :رسول خدا (صلى الله عليه و آله و سلم ) بعد از اين آيه دو آيه ديگر براى من قرائتكرد، و آن آيه (لقد جاءكم رسول ) - تا آخر سوره - است .