معنی کلمه انسداد باب اجتهاد در دانشنامه اسلامی
انسداد باب اجتهاد، به معنای ممنوعیت دست یابی به احکام شرعی از طریق اجتهاد است.
دیدگاه علمای اسلام
بیشتر اهل سنت و اخباری های امامیه ، به ممنوعیت اجتهاد و حرمت آن اعتقاد دارند؛ در مقابل، اصولی های شیعه و تعداد کمی از علمای متاخر اهل سنت به انفتاح باب اجتهاد معتقدند.
پیشینه انسداد باب اجتهاد
در مورد تاریخ سد باب اجتهاد، نظریات متفاوتی ارائه شده است، اما بیشتر علما معتقدند در اواخر دوران حکومت عباسیان (اواخر قرن چهارم هجری قمری)، خلیفه عباسی «القادر بالله» از چهار نفر از فقهای مذاهب چهارگانه خواست بر طبق مذهب خود کتابی بنگارند. « ابو حسین قدوری » مطابق مذهب « ابو حنیفه »، « ابو محمد عبد الوهاب » مطابق مذهب « مالک بن انس »، « ماوردی » مطابق مذهب « محمد بن ادریس شافعی »، و « ابوالقاسم خرقی » مطابق مذهب « احمد بن حنبل » رساله هایی نگاشتند، سپس «القادر بالله» فرمان داد که مردم فقط طبق آن کتاب ها عمل نمایند.
علت مخالفت اخباری ها با اجتهاد
...