اندوه خوردن

معنی کلمه اندوه خوردن در لغت نامه دهخدا

اندوه خوردن. [ اَ ه ْ خوَرْ / خُرْ دَ ] ( مص مرکب ) غم خوردن. دل گرفته شدن. محزون گردیدن. ( از ناظم الاطباء ). اغتمام. ( یادداشت مؤلف ) :
ز اندوه خوردن نباشدت سود
کجابودنی بود این کار بود.دقیقی.چه باید رفته را اندوه خوردن
همان نابوده را تیمار بردن.( ویس و رامین ).سلطان... پرسید که ابوالفضل چون افتاده باشد و اندوه تو می خورد. ( تاریخ بیهقی چ ادیب ص 641 ).
چون خوردم اندوه چون همی بخورد
گردش این چرخ مرده خوار مرا.ناصرخسرو.چون خوری اندوه گیتی کو فرو خواهدت خورد
چون کنی بر خیره او را کز تو بگریزد طلب.ناصرخسرو.تا دل غم اودارد نتوان غم جان خوردن
با انده او زشت است اندوه جهان خوردن.خاقانی.سه روز اندوه خورد از بهر بهرام
نه با تخت آشنا می شد نه با جام.نظامی.|| تأسف.( تاج المصادر بیهقی ) ( دهار ). لهف. ( یادداشت مؤلف ).

معنی کلمه اندوه خوردن در فرهنگ فارسی

غم خوردن . دل گرفته شدن محزون گردیدن.

جملاتی از کاربرد کلمه اندوه خوردن

مرا تا ویس جفت و یار باشد همین اندوه خوردن کار باشد

مرا بادا حلال اندوه خوردن ز غیرت لقمه چون کوه خوردن

چه باید رفته را اندوه خوردن همان نابوده را تیمار بردن

مهلب را پرسیدند: دوراندیشی چیست؟ گفت: اندوه خوردن تا آن زمان که فرصت پیش آید.

چه باید بیهده اندوه خوردن همان نابوده را تیمار بردن