انجیل مرقس

بنا به روایت انجیل مرقس، یحیی به اشارت هیرودیا و به فرمان هرودیس به قتل رسید. جلادان در زندان سر از تنش جدا کردند و سر را در طَبقی نزد پادشاه آوردند. شاگردان یحیی بدن او را برداشته، دفن کردند.

برنابا پسر عموی مَرقُس (نویسندهٔ انجیل مرقس، که دومین انجیل از چهار انجیل موجود در کتاب مقدس مسیحیان است) بود، که خانهٔ مادرش، محل گردهمایی مسیحیان بود. برنابا از نخستین مسیحیان و شخصی خوش‌نام و پر از روح‌القدس بود. او پس از آگاهی از توبۀ پولس، در کنار او ایستاده و نزد حواریون و سایر مسیحیان اورشلیم، به صداقت پولس در خصوص ایمان آوردن به مسیح و توبۀ او از گناهان گذشته شهادت داد. به این ترتیب بود که حواریون مسیح، پولس را به عنوان رسولِ مسیح پذیرفتند. برنابا به همراه پولس برای تبلیغ پیام مسیح در میان امت‌های غیریهودی عازم انطاکیه شد. بنا بر سنّت‌های شفاهی و یا برخی مکتوبات، که صحّت تاریخی آنان قطعی نیست، برنابا در سال ۶۱ میلادی در قبرس کشته شد و جزو شهدای مسیحیت از او یاد می‌شود.

بنا به گفتهٔ تیسن و مرتس، برای رهبران کاریزماتیک چون عیسی، معمول است که با خانواده‌هایشان به مشکل بخورند. در انجیل مرقس، خانوادهٔ عیسی دچار این بیم می‌شوند که او دیوانه است. این قسمت را یک اتفاق تاریخی می‌دانند، زیرا بعید است که توسط مسیحیان اولیه ساخته شده باشد. پس از مرگ عیسی، بسیاری از اعضای خانواده‌اش به جنبش مسیحی پیوستند. برادرش، یعقوب، به یکی از رهبران کلیسای اورشلیم تبدیل شد.

در زمان حاکمیت نرون، به دست رومیان مصلوب شد. طبق تاریخ کلیسای کاتولیک، پیکر پطرس، پس از به صلیب کشیده شده شدن در شهر رُم (پایتخت روم) در همین شهر دفن شد که بعدها کلیسای کاتولیک سن پیترو (سن پیترو = قدیس پطرس) واقع در واتیکان، در همان مکان بنا شده است. طبق سنت مسیحی، انجیل مرقس، توسط مرقس، که شاگرد پطرس بود، به روایت پطرس نگاشته شده است.

او انجیل متی را به این دلیل برای روایت فیلم خود انتخاب کرد که فکر می‌کرد، انجیل یوحنا زیادی رازآلود، انجیل مرقس زیادی معمولی و انجیل لوقا زیادی احساسی می‌باشد.

مطابق تقدم مرقس، انجیل مرقس قدیمی‌ترین در میان اناجیل هم‌نواست که بین سال‌های ۶۰ تا ۷۵ میلادی نوشته شده‌است. پس از آن انجیل متی (۶۵ تا ۸۵ م)، انجیل لوقا (۶۵ تا ۹۵ م) و انجیل یوحنا (۷۵ تا ۱۰۰ م) قرار دارند. به‌علاوه، بیشتر پژوهشگران موافقند که نویسندگان متی و لوقا از مرقس به عنوان یکی از منابع خود در زمان نوشتن انجیلشان بهره برده‌اند. از آنجا که متی و لوقا شامل اطلاعاتی هستند که در مرقس یافت نمی‌شود، پژوهشگران این‌گونه توضیح داده‌اند که آن دو نویسنده علاوه بر مرقس، از یک منبع دیگر (که به‌طور عمومی به آن منبع کیو می‌گویند) هم استفاده کرده‌اند.

از سده ۱۸ میلادی به بعد، محققین بر پایه استدلالهایی مانند «زبانی که انجیل ابتداً به آن نوشته شده یونانی بوده و نه آرامی (زبانی که عیسی و حواریون به آن صحبت می‌کردند)؛ استفاده انجیل متی از انجیل مرقس به‌عنوان منبع، و نبود ویژگی‌های که معمولاً در نوشته‌های شواهد عینی دیده می‌شود» به صورت فزاینده‌ای صحت دیدگاه سنتی را زیر سؤال برده‌اند و امروزه اکثراً معتقدند که متی انجیلی که اسمش را بر روی آن گذشته‌اند را ننوشته‌است.

در کهن‌ترین منابع حیات عیسی—نامه‌های پولس که دو دهه قبل از اولین انجیل نوشته شده‌اند—نه اشاره‌ای به باکره‌بودن مادر عیسی وجود دارد، نه نامی از مریم برده شده است. انجیل مرقس—قدیمی‌ترین انجیل—مادر عیسی را مریم نامیده، ولی این انجیل هم اشاره‌ای به باکرگی او نکرده است. انجیل مرقس دیدگاهی منفی نسبت به مریم و برادران عیسی دارد، چراکه آن‌ها از کسانی بودند که عیسی را دیوانه می‌دانستند. عیسی در پاسخ، «آنان که به کلمهٔ خدا عمل می‌کنند» را مادر خودش معرفی می‌کند. مادر عیسی در انجیل یوحنا—متاخرترین انجیل—زنی ناشناس است و نامی ندارد. یوحنا نیز هیچ اشاره‌ای به باکره‌بودن مادر عیسی نکرده است و عیسی در این انجیل هم با مادرش به سردی رفتار می‌کند. مادر عیسی در انجیل یوحنا در لحظهٔ تصلیب او حاضر است.

بنا به انجیل مرقس، عیسی با همسایگان و خانواده‌اش به مشکل خورد. زمانی که مردم شروع به دیوانه خطاب کردن عیسی کردند، مادر و برادرانش از خانه بیرون رفتند و تلاش کردند مانع او شوند. عیسی پاسخ داد که پیروانش هستند که خانوادهٔ اویند. در یوحنا، مریم عیسی را در تا پای صلیب همراهی می‌کند که باعث نگرانی عیسی برای سلامت مادر خود می‌شود.