انجدان رومی

معنی کلمه انجدان رومی در لغت نامه دهخدا

انجدان رومی. [ اَ ج ُ ن ِ ] ( ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) گیاهی است علفی ، پایا، دارای ساقه ضخیم استوانه ای بقطر 3 تا4 سانتیمتر و به ارتفاع یک تا دومتر. برگهایی ضخیم ،گوشتدار، منقسم ببرگچه هایی با ظاهر لوزی و دندانه های نامساوی ، برنگ سبز تیره شفاف و منتهی به دمبرگ استوانه ای مشخص دارد. گلهای آن بسیار کوچک برنگ زرد و مجتمع بصورت چتر مرکب با دوازده شعاع نابرابر است. میوه آن بیضوی و دراز بطول 5 تا 7 میلیمتر برنگ زرد یا قهوه ای و پس از رسیدن بسیار معطر است. با آنکه مرکز اصلی انتشار آن احتمالاً در ایران ذکر گردیده معهذا تاکنون بحالت وحشی در کشور ما دیده نشده است. کرفس الجبل. کاشن رومی. ( از گیاهان دارویی دکتر زرگری ج 1صص 797 - 798 ). کاشم. سیسالیوس. ( یادداشت مؤلف ).

معنی کلمه انجدان رومی در فرهنگ فارسی

گیاهی است علفی پایا دارای ساقه ضخیم استوانه ای به قطر ۳ تا ۴ سانتیمتر و بارتفاع یک تا دو متر .

جملاتی از کاربرد کلمه انجدان رومی

گلهای انجدان رومی بسیار کوچک به ابعاد سه میلی‌متر، به رنگ زرد و مجتمع به صورت چتر مرکب به دوازده شعاع نابرابر هستند و زنبورعسل از گلهای آن، غذای پرارزشی به دست می‌آورد.
ریشه انجدان رومی معده را تقویت می‌کند و هضم‌کننده غذاست و مصرف آن در نارسایی‌های کبدی و کلیوی مؤثر است.