انتهی. [ اِ ت ِ ] ( ع اِ ) ممال انتها. آخر. پایان : هرکرا شعری بری یا مدحتی پیش آوری گوید این یکسر دروغست ابتدا تا انتهی.منوچهری ( دیوان ص 140 ).
جملاتی از کاربرد کلمه انتهی
و گوید آنکه در گفتش خطا نیست که سیر آدمی را انتهی نیست
و عن علی (ع) قال: انّ المؤمن اذا قبض الملک روحه انتهی به الی السماء و قال یا ربّ عبدک فلان قبضنا نفسه، فیقول ارجعوه فانّی قد وعدته «مِنْها خَلَقْناکُمْ وَ فِیها نُعِیدُکُمْ» فانّه لیسمع خفق نعالهم اذا ولّوا مدبرین.
یک نقطه بدور خود شود دایر هم بدو شود هم انتهی گردد