انبتها

كلمه (مريم ) در لغت آن شهر، بطورى كه گفته اند به معناى زن عابد است ، و نيززن خدمتكار است ، از همين جا معلوم مى شود كه چرا اين مادر دختر خود را بلافاصله بعد ازوضع حمل مريم ناميد، و چرا خداى تعالى اين عمل او را حكايت كرد، خواست تا بعد ازنوميدى از زاييدن پسرى كه محرر براى عبادت و خدمت باشد بلا درنگ همين دختر را براىاين كار محرر كند، پس اين كه گفت : (سميتها مريم )، به منزله اين است كه گفتهباشد: (من اين دختر را براى تو محرر زاييدم )دليل بر اينكه جمله نامبرده به منزله صيغه نذر است ، اين است كه خداى سبحان دنبالشاين نذر را قبول نموده و مى فرمايد: (فتقبلها ربهابقبول حسن و انبتها نباتا حسنا...).

اين آيه ادامه بحث آيه گذشته درباره سرگذشت مريم است ، مى فرمايد:(پروردگارش او را به طرز نيكوئى پذيرفت و به طور شايستهاى (گياه وجود) او رارويانيد و پرورش داد) (فتقبلها ربها بقبول حسن و انبتها نباتا حسنا).

و چون جمله مورد بحث در مقابل جمله (و انى سميتها...) قرار گرفته ، مقتضاى انطباق دوجمله با هم اين است كه جمله مورد بحث ، قبول همان جمله (و انى سميتها...) باشد، و جمله(و انبتها نباتا حسنا) هم قبول و اجابت جمله (و انى اعيذها بك ...) باشد.