امین احمد رازی

معنی کلمه امین احمد رازی در لغت نامه دهخدا

امین احمد رازی. [ اَ اَ م َ دِ ] ( اِخ ) پسر خواجه احمد. مؤلف تذکره معروف هفت اقلیم است. پدرش از طرف شاه طهماسب کلانتر ری بود و امین احمد به هند سفر کرد و هفت اقلیم را در سال 1028 هَ.ق./ 1691 م. تألیف کرد. جلد اول این کتاب به سال 1939 م. در کلکته بچاپ رسیده و نسخه های خطی آن در کتابخانه سپهسالار وکتابخانه های دیگر وجود دارد. ( از تاریخ ادبیات رضازاده شفق ص 398 ) ( از تاریخ ادبیات ادوارد براون ترجمه رشید یاسمی ص 297 ) ( از فرهنگ سخنوران ص یا ). و رجوع به فهرست کتابخانه مدرسه سپهسالار ج 2 ص 482 شود.

معنی کلمه امین احمد رازی در فرهنگ فارسی

پسر خواجه احمد مولف تذکره معروف هفت اقلیم است .

جملاتی از کاربرد کلمه امین احمد رازی

ظاهراً تفرش در دورة صفوی (ح ۹۰۶–۱۱۳۵) و حتی پس از آن برای شکار موقعیت مطلوبی داشته و از شکارگاه‌های شاه اسماعیل اول (حک:۹۰۵–۹۳۰) محسوب می‌شده‌است، به ویژه در زمان حکومت شاه عباس اول (۹۹۶–۱۰۳۸)، تفرش آباد شد و بزرگان آن توانستند به دربار راه یابند. در اوایل قرن یازدهم، امین احمد رازی (ج ۲، ص ۴۹۰) تفرش را ولایتی در اقلیم چهارم، با آب و هوای معتدل و میوه‌های خوب وصف کرده و نوشته که آب آنجا از چشمه و کاریز تأمین می‌شود. وی دربارهٔ غار گاوخور نیز سخن گفته‌است.
محمد عوفی، دولتشاه سمرقندی و عبدالرحمن جامی از نویسنده کتاب نامی نبرده‌اند؛ اما امین احمد رازی، در هفت اقلیم، آن را در شمار آثار عطار ذکر می‌کند.