امیربهادر

معنی کلمه امیربهادر در لغت نامه دهخدا

امیربهادر. [ اَ ب َ دُ ] ( اِخ ) امیربهادر جنگ. رئیس کشیک خانه مظفرالدین شاه و محمدعلی شاه و از مخالفان مشروطه بود، چنانکه یکی از تقاضاهای مجلس اول از محمدعلی شاه برکناری امیربهادر از ریاست کشیک خانه و کارهای دولتی بود. رجوع به تاریخ مشروطه کسروی شود.

معنی کلمه امیربهادر در فرهنگ فارسی

یا امیر بهادر جنگ رئیس کشیک خانه مظفر الدین شاه و محمد علی شاه و از مخالفان مشروطه بود .

معنی کلمه امیربهادر در فرهنگ اسم ها

اسم: امیربهادر (پسر) (ترکی، عربی) (تاریخی و کهن) (تلفظ: a.-bahādor) (فارسی: اميربهادر) (انگلیسی: amir-bahador)
معنی: پادشاه شجاع و دلاور، امیر دلیر، سردار شجاع، ( عربی ـ ترکی )، ( اعلام ) لقب حسین پاشاخان قراباغی [ هجری] از دولتمردان دربار مظفرالدین شاه محمّدعلی شاه و از دشمنان سرسخت مشروطه

جملاتی از کاربرد کلمه امیربهادر

در مارس ۱۹۰۸، تاج‌السلطنه با قوللر آقاباشی، خواهرزادهٔ حسین‌پاشاخان امیربهادر جنگ، ازدواج کرد اما این ازدواج چندماه بیشتر دوام نداشت و در ژوئیه ۱۹۰۸ به طلاق انجامید. امیربهادر به‌شدت از این ازدواج خشمگین شده بود و خواهرزاده‌اش را تحت فشار گذاشت تا تاج‌السلطنه را طلاق بدهد چون شنیده بود که زنان فعال در انجمن نسوان وطن‌خواه این ازدواج را ترتیب داده‌اند. تاج‌السلطنه همراه با چندنفر از زنان دربار، عضو این انجمن بود که در دوران انقلاب مشروطه شکل گرفته بود.
ده امیربهادر، روستایی از توابع بخش پاتاوه شهرستان دنا در استان کهگیلویه و بویراحمد ایران است.
در سفرهای مظفرالدین شاه معروف است که امیربهادر به قدری نشان‌های دولتی و دربار ایران و اعطایی از سران ممالک دیگر دریافت کرده بود که در مهمانی‌ها و مراسم رسمی درباری و دولتی و سفارتخانه وی علاوه بر دو طرف سینه تا پای دامن لباس رسمی و ملیله‌دوزی شده خود را با نشان‌های داخلی و خارجی می‌پوشانید.
بزرگ نادرزاد نادرزاد متولد ۱۳۱۴ محله سرپل امیربهادر تهران بود، تحصیلات ابتدایی خود را در مدرسه فرانسوی‌ها (رازی) آغاز کرد و تحصیلات عالیه خود را در فرانسه و سوییس ادامه داد. با وجود عشق به زبان‌شناسی ابتدا به خواست پدرش برای پزشکی به فرانسه رفت، اما خیلی زود آن را رها کرد و عازم سوییس شد و در ژنو مطالعات شرقی خواند. بعد از لیسانس به ایران بازگشت و به استخدام سازمان جلب سیاحان درآمد. بین سال‌های ۱۳۴۸ تا ۱۳۵۵ در سمت رایزن فرهنگی ایران در فرانسه بود و در رشته فلسفه درس می‌خواند و از دانشگاه سوربن پاریس دکترای فلسفه گرفت.
۵- شاه‌نامه استاد توس حکیم ابوالقاسم فردوسی، ۱۳۷۲ انتشارات امیربهادر، تهران.