اموالنا

و يا آزادى خود را در اموال خويش از دست دهيم و نتوانيم به دلخواهمان در اموالمان تصرفكنيم ؟ (او ان نفعل فى اموالنا ما نشاء ).

آنها كه بتها را آثار نياكان و نشانه اصالت فرهنگ خويش ‍ مى پنداشتند و از كمفروشى و تقلب در معامله سود كلانى مى بردند در برابر حضرت شعيب عليه السلامچنين مى گفتند:اى شعيب ! آيا اين نمازت به تو دستور مى دهد كه ما آنچه را (( پدرانمانمى پرستيدند ترك گوئيم ))؟ (قالوا يا شعيب اصلوتك تامرك ان نتارك ما يعبد ابائنا)(( و يا آزادى خود را در اموال خويش از دست دهيم و نتوانيم به دلخواهمان در اموالمانتصرف كنيم ))؟ (او اننفعل فى اموالنا مانشاء) ((تو كه آدم بردبار،پر حوصله وفهميده اى )) از تو چنين سخنى بعيد است (انك لانت الحليم الرشيد)

قالوا يا شعيب اصلواتك تامرك ان نترك ما يعبد و اننفعل فى اموالنا ما نسو انك لانت الحليم الرشيد (221)