[ویکی الکتاب] معنی أَمْطَرْنَا: باراندیم-فرو ریختیم ریشه کلمه: مطر (۱۵ بار) (بروزن فرس) باران در قاموس و اقرب گفته: «اَلْمَطَرُ: ماءُ السَّحابِ» در مفردات گفته:«اَلْماءُ الْمُنْسَکِبُ». در اقرب الموارد گوید: فعل مطر در خیر و رحمت و فعل امطر در عذاب و شر گفته میشود. به نظر قاموس: امطر فقط در عذاب گفته میشود راغب آن را بلفظ قیل آورده است. ناگفته نماند در قرآن کریم فقط در یک محل مطر به معنی باران معمولی آمده . و بقیه همه در باریدن سنگ عذاب و فعل آن همه از باب افعال است. نحو . مگر در آیه «مُمْطِرُنا» که خواهد آمد. در آیاتی نظیر: . مراد از «مَطَراً» که نکره آمده مطر عجیب و مطر بخصوصی است که همان سنگهای باریده باشد. مُمْطِر: باران دهنده: . گفتند: این ابر ظاهری است است که به ما باران دهنده است در این آیه «امطر» در باران معمولی و باران رحمت به کار رفته است.
جملاتی از کاربرد کلمه امطرنا
و امطرنا عليهم مطرا فانظر كيف كان عاقبه المجرمين (84)
با اينكه در اينجا انتظار مى رفت عذابى را ذكر كند، و مع ذلك اسمى از عذاب نياورده وبه جاى آن ، فرستادن باران را ذكر فرموده ، براى اين بود كه بفهماند عذاب و هلاكتقوم لوط به وسيله باران بوده ، و به همين جهت باران را نكره آورده و فرمود: (مطرابارانى ) تا بفهماند باران مزبور از باران هاى معمولى نبوده ، بلكه بارانىمخصوص و از جهت غرابت و شدت اثر، بى سابقه بوده است ، چنانكه در جاى ديگر قرآندرباره اين باران توضيح داده و فرموده : (و امطرنا عليها حجاره منسجيل منضود مسومه عند ربك و ما هى من الظالمين ببعيد).
فلما جاء امرنا جعلنا عاليها سافلها و امطرنا عليها حجارة منسجيل منضود مسومة عند ربك
و قمى در تفسيرش به سند خود از ابى بصير از امام صادق (عليه السلام ) روايت كردهكه در ذيل جمله : (و امطرنا عليها حجارة من سجيل منضود) فرموده هيچ بنده اى ازبندگان خدا كه عمل قوم لوط را حلال بداند از دنيا نمى رود مگر آنكه خداى تعالى بايكى از آن سنگها كه بر قوم لوط زد او را خواهد زد و مرگش در همان سنگ خواهد بود ولىخلق ، آن سنگ را نمى بينند.
كذبت قوم لوط المرسلين (160) اذ قال لهم اخوهم لوط الا تتقون (161) انى لكمرسول امين (162) فاتقوا اللّه و اطيعون (163) و ما اسلكم عليه من اجر ان اجرى الا علىرب العالمين (164) اتاتون الذكران من العالمين (165) و تذرون ما خلق لكم ربكم منازوجكم بل انتم قوم عادون (166) قالوا لئن لم تنته يلوط لتكونن من المخرجين (167)قال انى لعملكم من القالين (168) رب نجنى و اهلى مما يعملون (169) فنجينه و اهله اجمعين(170) الا عجوزا فى الغابرين 1710) ثم دمرنا الاخرين (172) و امطرنا عليهم مطرافساء مطر المنذرين (173) ان فى ذلك لاية و ما كان اكثرهم مؤ منين (174) و ان ربك لهوالعزيز الرحيم (175)
در آخرين آيه اشاره بسيار كوتاه و پر معنى به مجازات شديد و وحشتناك اين قوم كردهمى گويد: (ما بارانى بر آنها فرستاديم ) (اما چه بارانى ؟! بارانى از سنگ كهآنها را در هم مى كوبيد و نابود مى كرد) (و امطرنا عليهم مطرا) .