امتراء

معنی کلمه امتراء در لغت نامه دهخدا

امتراء. [ اِ ت ِ ] ( ع مص ) بیرون آوردن چیزی را. ( از منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ) ( از متن اللغة ). || بیرون آوردن باران از ابر و شیر از پستان. ( تاج المصادر بیهقی ). آب افشردن باد ابر را و فرودوشیدن شیر را. ( از منتهی الارب ) ( آنندراج ). درآوردن باد آب رااز باران. ( از متن اللغة ) ( از اقرب الموارد ). || بشک شدن. ( تاج المصادر بیهقی ) ( ترجمان ترتیب عادل ). بشک شدن بچیزی. ( منتهی الارب ) ( از آنندراج ). شک کردن در چیزی. ( از اقرب الموارد ) ( از متن اللغة ).

جملاتی از کاربرد کلمه امتراء

كلمه (يمترون ) از (امتراء) و امتراء از (مريه ) است كه به معناى شك است . ومنظور اين است كه ما آن خبرى را آورديم كه اين مردم در آن شك مى كردند و هر چه توانذارشان مى دادى باور نمى نمودند. و مراد از اينكه فرمود (اتيناك بالحق : حق را آوردهايم ) قضاء حقى است كه خدا در باره قوم لوط رانده بود و ديگر مفرى از آن باقى نبودهمچنانكه در جاى ديگر فرموده : (و انهم آتيهم عذاب غير مردود).
(الحق من ربك فلا تكونن من الممترين ) اين جمله بيان سابق را تاءكيد مى كند، و نهىاز شك را تشديد مى نمايد، چون امتراء همان شك و ارتياب است ، و ظاهر خطاب متوجه بهرسولخدا صلى الله عليه و آله و سلم ، و باطن و معناى آن به امت است .