امانته

و ان كنتم على سفر و لم تجدوا كاتبا فرهان مقبوضة فان امن بعضكم بعضا فليود الذىاوتمن امانته و ليتق الله ربه و لا تكتموا الشهادة و من يكتمها فانه اثم قلبه و الله بماتعملون عليم(283)

و در حديث مى خوانيم (لا تنظروا الى طول ركوعالرجل و سجوده فان ذلك شى ء اعتاده و لو تركه استوحش ، و لكن انظروا الى صدقحديثه و اداء امانته ): (تنها به ركوع و سجود طولانى افراد ننگريد، زيرا ممكن استاين (عبادت عادتى ) باشد كه از تركش ناراحت شود و لكن به راستگوئى و اداء امانتآنها دقت كنيد زيرا راستى و امانت از ايمان سرچشمه مى گيرد در حالى كه ركوع و سجودعادتى با كفر و نفاق هم سازگار است ).

((لا تنظروا الى طول ركوع الرجل و سجوده فان ذلك شى ء اعتاده و لو تركه استوحش ،و لكن انظروا الى صدق حديثه واداء امانته ))

(لا تنظروا الى طول ركوع الرجل و سجوده فان ذلك شى ء اعتاده فلو تركه استوحش ولكن انظروا الى صدق حديثه و اداء امانته :) (تنها) نگاه به ركوع و سجود طولانىافراد نكنيد، زيرا ممكن است عادتى براى آنها شده باشد كه از ترك آن ناراحت شوند،ولى نگاه به راستگوئى در سخن و اداء امانت آنها كنيد.

و اهل سنت به خاطر دلائل ديگر، استحباب آن است . (يا اينكه امر جنبه ارشادى و راهنمائىبراى پيشگيرى از نزاع و درگيرى دارد) از آيه بعد كه مى فرمايد: (فان امن بعضكمبعضا فليود الذى ائتمن امانته ): (اگر به يكديگر اطمينان داشته باشيد آن كس كهحقى بر گردن او است بايد به موقع حق را بپردازد (گو اينكه نوشته اى در كارنباشد) ) استفاده مى شود كه اين حكم مربوط به جايى است كه اطمينانكامل در بين نباشد و احتمال بروز اختلافاتى باشد.

«رومینا یه دختر پاک و معصوم بود. فکر نکردم با داداشم فرار کرده، برام مثل این بود که یه دختر بی‌کس رو پناه دادم. منم مثل دسته گل نگهش داشتم. حتی پسرم رو چند روز فرستادمش جای دیگه، گفتم این دختر امانته اینجا. به داداشمم گفتم هر وقت رسمی زنت شد بیا، غیرتم قبول نمی‌کرد باهم باشن»

3 - سپس به عنوان يك استثنا در احكام فوق مى فرمايد: (اگر بعضى از شما نسبت بهبعضى ديگر اطمينان داشته باشد (مى تواند بدون نوشتن سند و رهن با او معامله كند وامانت خويش را به او بسپارد) در اين صورت كسى كه امين شمرده شده است بايد امانت (وبدهى خود را به موقع ) بپردازد و از خدايى كه پروردگار او است به پرهيزد) (فانامن بعضكم بعضا فليود الذى او تمن امانته و ليتق الله ربه ).