امامت علی

معنی کلمه امامت علی در دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] امامت علی (قرآن). این مقاله درباره اعطای امامت به حضرت علی علیه السّلام از جانب خداوند است.
پیامبر صلی الله علیه و آله وسلّم به فرمان خداوند در روز غدیر مأمور به نصب حضرت علی علیه السّلام برای مقام امامت شد:... الیوم یـئس الذین کفروا من دینکم فلاتخشوهم واخشون الیوم اکملت لکم دینکمواتممت علیکم نعمتی ورضیت لکم الاسلـم دینا... امروز، کافران از (زوال) آیین شما، مأیوس شدند بنابراین، از آنها نترسید! و از (مخالفت) من بترسید! امروز، دین شما را کامل کردم و نعمت خود را بر شما تمام نمودم و اسلام را به عنوان آیین (جاودان) شما پذیرفتم.
← تفسیر آیه
نصب علی علیه السّلام به امامت، سبب یأس دشمنان دین از شکست اسلام شد:... الیوم یـئس الذین کفروا من دینکم فلاتخشوهم واخشون الیوم اکملت لکم دینکمواتممت علیکم نعمتی ورضیت لکم الاسلـم دینا... براساس روایات فراوان و به اعتقاد مفسّران شیعه، آیه مذکور درباره نصب امیرمؤمنان(علیه السلام)به امامت در روز غدیر نازل شده است. روزی که پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله وسلّم امیرمؤمنان علی علیه السّلام را رسما برای جانشینی خود تعیین کرد آن روز بود که کفار در میان امواج یاس فرو رفتند، زیرا انتظار داشتند که آئین اسلام قائم به شخص باشد، و با از میان رفتن پیغمبر صلی الله علیه و آله وسلّم اوضاع به حال سابق برگردد، و اسلام تدریجا برچیده شود، اما هنگامی که مشاهده کردند مردی که از نظر علم و تقوا و قدرت و عدالت بعد از پیامبر صلی الله علیه و آله وسلّم در میان مسلمانان بی نظیر بود به عنوان جانشینی پیامبر صلی الله علیه و آله وسلّم انتخاب شد و از مردم برای او بیعت گرفت یاس و نومیدی نسبت به آینده اسلام آنها را فرا گرفت و فهمیدند که آئینی است ریشه دار و پایدار.
پیامبر مأمور ابلاغ امامت علی
پیامبر صلی الله علیه و آله وسلّم ، مامور ابلاغ امامت علی علیه السّلام از سوی خداوند شد:یـایها الرسول بلغ مآ انزل الیک من ربک وان لم تفعل فما بلغت رسالته... ای پیامبر! آنچه از طرف پروردگارت بر تو نازل شده است، کاملًا (به مردم) برسان! و اگر نکنی، رسالت او را انجام ندادهای.
← تفسیر آیه
...

جملاتی از کاربرد کلمه امامت علی

نه زان شراب که انگور او شهید کند شه سریر امامت علی موسی را
اکنون «شیعه» در اصطلاح به آن عده از مسلمانان گفته می‌شود که به خلافت و امامت بلافصل علی معتقدند، و بر این عقیده‌اند که امام و جانشین محمد از طریق نصّ شرعی تعیین می‌شود، و امامت علی و دیگر امامان شیعه نیز از طریق نص شرعی ثابت شده‌است.
از تاریخ تولد جمیل بن دراج، اطلاعاتی در دست نیست. وی در دوران زندگانی خود، جعفر صادق، موسی کاظم و علی بن موسی الرضا را درک کرده‌است. خاندانش مقیم کوفه بوده‌اند. وی را نخعی نیز می‌خوانند چرا که با قبیله نخع، پیوند حمایتی داشته‌است. پدر وی ابوالصبیح دراج نام داشت که شغلش بقالی بود. برادر وی (نوح بن دراج) نیز از راویان ثقه در شیعه محسوب می‌شود. وی پس از مرگ موسی کاظم، در امامت علی بن موسی الرضا تردید کرد و به واقفیه پیوست؛ اما پس از مدتی، با مشاهده نشانه‌های امامت در علی بن موسی الرضا، به امامت وی باور پیدا کرد. جمیل در آواخر عمر نابینا شد و در عصر علی بن موسی الرضا از دنیا رفت.
یارب به آفتاب امامت علی‌ که هست مفتاح آفرینش‌ و مصباح اهتدا
او از تابعین بود. در مکه سکونت داشت. فضل بن شاذان گفته‌است او یکی از پنج نفری بود که در اعتقاد به امامت علی بن حسین (زین العابدین) باقی بود.
شیخ مفید در مورد زیدیه چنین آورده‌است: «زیدیه به امامت علی، حسن، حسین و زید بن علی قائل هستند و نیز به امامت هر فاطمی‌ای که به خود دعوت کند و در ظاهر، عادل و اهل علم، شجاعت باشد و با او بر شمشیر کشیدن برای جهاد بیعت شود.» در کتاب التحف شرح الزلف، پس از شمردن محمد بن عبدالله، علی بن ابی طالب، حسن بن علی، حسین بن علی، علی بن حسین و زید بن علی، تا بیش از ۱۱۰ امام برای زیدیه، شمرده شده‌است.
در دریای عبودیت و معبود فنا ید بیضای امامت علی بن موسا
قوام عدل امامت علی بن جعفر که بی خلاف خلافت بدو گرفت نظام
بدر امامت علی نور سمی کلیم آنکه بر ایمن فشاند از ید بیضا ضیا
حدیث دیگری که محمد باقر برای اثباتِ امامت علی بن ابی‌طالب از آن استفاده می‌کند، گفتهٔ پیامبر خطاب به علی است که «یا علی، تو برای من مانند هارون نسبت به موسی هستی، جز آنکه بعد از من پیامبری نیست.»[یادداشت ۱۸]
علی بن حسین دو سال در دوران حیات و امامت علی بن ابی‌طالب، ده سال در دوران امامت حسن مجتبی و یازده سال در دوران امامت پدرش حسین بن علی زیست. به عبارتی، زین العابدین دو سال داشت که جدّش علی بن ابی طالب را از دست داد. ۱۲ ساله بود که عمویش حسن از دنیا رفت و در سن ۲۳ سالگی پدرش حسین را در صحرای کربلا از دست داد.
زیدیه، یکی از فرقه‌های مذهب شیعه است، که نامش از امام پنجم این فرقه، یعنی زید بن علی گرفته شده‌است. زیدیه برخلاف شیعه دوازده‌امامی، زید بن علی را به‌جای پدرش علی بن حسین، امام می‌دانند و در امامت علی بن ابی طالب، حسن بن علی، حسین بن علی، با دیگر شیعیان هم‌نظر هستند.[الف]
برای تبیین امامت علی، تأکید زیادی بر آیهٔ ولایت می‌شود: «إِنَّمَا وَلِیُّکُمُ اللَّهُ وَ رَسُولُهُ وَالَّذِینَ آمَنُوا الَّذِینَ یُقِیمُونَ الصَّلَاةَ وَ یُؤْتُونَ الزَّکَاةَ وَ هُمْ رَاکِعُونَ» [خ]