امامان هدایت

معنی کلمه امامان هدایت در دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] زیارت جامعه کبیره که اقیانوسی مواج از معارف الهی و مضامین عالی مشتمل بر معرفی مقام ائمه علیهم السّلام است؛ از امام علی النقی علیه السّلام به ما رسیده است و به تعبیر علامه مجلسی رحمه الله علیه از نظر سند و روایت از صحیح ترین و قوی ترین زیارات ائمه علیهم السّلام است. در این مقاله برآنیم تا فراز «السلام علی ائمه الهدی» را به تفسیر بنشینیم؛ ان شاءالله.
در واژه «امام» و واژه «هدایت» نیازی به بحث گسترده نیست. امام به معنای رهبر است. هر کسی که جلودار و زمامدار امتی است او را امام می نامند. راغب اصفهانی می گوید امام آن است که از وی پیروی و به وی اقتدا شود چه انسان باشد یا کتاب یا غیر آن، چه حق باشد و چه باطل و جمع آن ائمه است. واژه «هدایت» بمعنی راهنمائی است لکن راهنمائی به خیر و صلاح،فیروز آبادی گفته است «الهدی الرشاد و الدلاله» هدایت، رشد و راهنمائی است. راغب اصفهانی در معنای هدایت راهنمائی از سر لطف را گنجانده است. بنابراین «السلام علی ائمه الهدی» را باید چنین معنا کرد : «سلام بر امامان هدایت». در این فراز از زیارت جامعه، ما امامان را امامان هدایت می خوانیم، ایشان مردم را بسوی خدا هدایت کرده و آنها را بسمت نور و سعادت رهنمون می شوند.
انواع امام
قرآن سخن از دو نوع امام دارد : ۱. یکی امامان هدایت که رهبران آسمانی انبیاء و امامان معصوم اند ۲. دوم امامان ضلالت.
← امامان هدایت
تفسیر امام صادق علیه السّلام از امامان نار در آنجا که می فرمایند: «حکم مردم را پیش از حکم خدا می دانند و بر خلاف آنچه در کتاب خدای عزّوجلّ است طبق هوس خویش رفتار می کنند» تطبیق دقیقی دارد با «دموکراسی» در عصر حاضر و داعیه داران آن و جلوداران این اندیشه. «اصل حاکمیت مردم از اصول مادر دموکراسی است که در واقع تمام اصول و مؤلفه های دیگر جلوه ای جزئی تر از آن هستند.» در یک جامعه دموکرات همه چیز به رای واگذار می شود و دموکراسی جامه لیبرالیسم به تن می کند در چنین جامعه ای جائی برای قانون الهی نیست و رای مردم تنها منبع قانونگذاری می شود این همان «یقدمون امرهم قبل امر الله...» است. در این جامعه حلال آن است که مردم می خواهند نه آنچه خدا حلال کرده است و حرام آن است که مردم نمی خواهند نه آنچه خدا حرام کرده است.
تعریف امامت
...

جملاتی از کاربرد کلمه امامان هدایت

امام علی النقی علیه السلام در این زیارتنامه، امامان شیعه را امامان هدایت، چراغ‌های تاریکی‌ها، نشانه‌های پرهیزکاری، صاحبان خرد، پناهگاه مردمان، نمونه‌های اعلای الهی و حجت‌های خدا بر اهل دنیا و آخرت، معرفی کرده‌است؛ همچنین آن‌ها را جایگاه‌های شناسایی خدا و مسکن‌های برکت خدا و معدن‌های حکمت خدا و نگهبانان سر پروردگار و حاملان کتاب خدا و اوصیای پیامبر خدا دانسته‌است. آنان دعوت‌کنندگان به سوی خدا و راهنمایان به راه‌های خشنودی خدا و استقرار یافتگان در فرمان پروردگار و کاملان در محبت خدا و مخلصان در توحید و آشکارکنندگان امر و نهی خدا و بندگان گرامی او هستند که هرگز بر خداوند در گفتار پیشی نگیرند.