معنی کلمه ام هانى در دانشنامه اسلامی
کارهای صحیح و خداپسندانه عبدالمطلب بهترین کلاس درس و آموزش برای ابوطالب بود. توجه خاص وی و حفاظت از پیامبر و کوشش بی دریغش در پرورش نواده خود، ابوطالب را بر آن داشت که بعد از فوت جد خویش سرپرستی حضرت محمد صلی الله علیه و آله را به عهده گیرد و تا پایان عمر از وی پشتیبانی و اطاعت نماید. ابوطالب سعی داشت نمونه کاملی از شخصیت ارزشمند و محبوب پدر باشد. او همانند پدر در مسیر آیین یگانه پرستی ابراهیم خلیل قدم نهاد و منصب آبرسانی به زائران خدا را به عهده گرفت. پناه بی پناهان و مدافع مظلومان و دشمن متجاوزان بود و به نیازهای اجتماعی مردم واقف بود و جهت برآورده شدن حاجات آن ها کوشش می کرد. نمونه این تلاش را در قحطی مکه می توان مشاهده کرد. مردم که از کمبود ارزاق و نیامدن باران در رنج و عذاب بودند، به ابوطالب پناهنده شدند و از درماندگی شِکوه کردند. ابوطالب به همراه فرزند برادر در حالی که کودک را به کعبه چسبانده بود و دستان کوچکش به سوی آسمان بلند بود، از خدا طلب باران نمود. ناگهان از هر طرف ابر آسمان را فراگرفت و باران بارید.
ابوطالب در حفظ و احترام حضرت محمد صلی الله علیه و آله می کوشید. زمانی که چون پدرش بالش و فرشی برایش پهن می کردند بر آن می نشست و وقتی پیامبر می آمد او را بر فرش می نشاند و می گفت: «فرزند برادرم از بزرگی و شرف بسیار برخوردار است» این تعبیر نهایت اعتقاد ابوطالب را به پیامبر می فهماند.
مادر «ام هانی» فاطمه دختر اسد بن هاشم است؛ اول زنی که بعد از حضرت خدیجه مسلمان شد. وی جزء نخستین زنانی است که به مدینه مهاجرت کرد. پسران وی «طالب»، «عقیل»، «جعفر» و «علی» هر کدام به فاصله ده سال از دیگری به دنیا آمد. دخترانش جمانه و ام هانی می باشند. فاطمه بنت اسد را فضایل بسیار است. او زنی است که خداوند در پاسخ راز و نیاز خالصانه اش دیوار کعبه را برابرش شکافت تا در آن محل امن و مقدس فرزندش را به دنیا آورد. افتخار مادری شریف ترین شخص بعد از پیامبر و مادر شهید ذوالجناحین «جعفر بن ابی طالب» که با فرشتگان به بهشت پرواز کرد، ارزش والایی است که ذات اقدس الهی با قابلیت وجودی فاطمه آن را به وی ارزانی کرد. معدود افرادی در زمان بعثت پیامبر، بر آیین یکتاپرستی ابراهیمی بودند که از آن جمله بانو فاطمه بنت اسد است.
ابن ابی الحدید در شرح نهج البلاغه گفته است: «فاطمه نخستین زنی است که با رسول خدا بیعت نمود (پس از خدیجه)».
از ویژگی های این زن لطف و کرامتی است که در طول عمرش در حق پیامبر انجام داد. وی در گرامی داشت پیامبر با ابوطالب شرکت می جست و پیامبر را در مهرورزیدن و نیکی کردن بر فرزندان خود مقدم می داشت تا جایی که پیامبر به پاس این محبت ها او را به لقب «اماه» (مادر) مفتخر گردانید.
پیامبر از فاطمه چنین یاد می کند: «او پس از ابی طالب بهترین خلق خدا در رفتار با من بود. او مادر دیگر من پس از مادرم بود. ابوطالب نیکی می کرد و صاحب سفره بود و فاطمه ما را بر طعامی که تهیه دیده بود، گرد می آورد و از هر غذایی که بود سهم مرا از دیگران بیشتر می داد تا دوباره برگردم».