المتقین

آن امیرالمؤمنین یعنی علی وان امام المتقین یعنی علی

ای امیرالمؤمنین ای قرة العین الرسول ای امام المتقین ای رهنمای اولیا

مجلسی در مقدمه کتاب‌های حق الیقین، جلا العیون، حلیة المتقین و زاد المعاد، به شاهان صفوی بیش از حد ادای احترام می‌کند و آنها را چاپلوسی می‌کند. حدود ده سال از شروع سلطنت شاه سلیمان گذشته که می‌نویسد در نتیجه عدالت شاه «غم و اندوه در ذهن مردم نادر شده‌است»

هین روان کن ای امام المتقین این خیال‌اندیشگان را تا یقین

متن حلیة المتقین علامه محمد باقر مجلسی

کتاب حلیه المتقین در چهارده باب نوشته شده که هریک به بیان جزئیات انجام امور شخصی و اجتماعی می‌پردازد. برای مثال باب چهارم که خود شامل دوازده فصل است جزئیاتی را پیرامون آداب جماع با همسران بیان می‌کند. مؤلف با ارجاع به احادیث امامان شیعه، برای آمیزش اوقاتی را تعیین می‌کند:

این گزین عترت حیدر امام المتقین پادشاه کشور دین پیشوای اتقیاست

پس امام المتقین گفتا شنو گر همی خواهی که یابی جان نو

سال تاریخ مدیح این امام المتقین چون نهد «جان » سر به پایش «مدح شاه کربلاست »

تقوا اصطلاحی اسلامی برای آگاهی و شناخت نسبت به خدا، حقیقت و واقعیت عقلانی است و «تقوا، ترس از خدا» است. این مفهوم غالباً در قرآن یافت می‌شود. المتقین به کسانی گفته می‌شود که تقوی پیشه می‌کنند یا به قول ابن‌عباس «مؤمنانی هستند که از شرک اجتناب می‌کنند و مطیع خدا هستند.»

لا یَذُوقُونَ فِیهَا الْمَوْتَ، سخن اینجا تمام شد، میگوید: بهشتیان در بهشت، مرگ نچشند هرگز. و در خبر میآید که در بهشت ده چیز نیست: لیس فیها هرم و لا موت و لا خوف و لا لیل و لا نهار و لا ظلمة و لا برد و لا خروج، آن گه گفت: إِلَّا الْمَوْتَةَ الْأُولی‌ این نه مستثنی است از اول که این استثنا منقطع گویند الا بمعنی لکن ای لکن الموتة الاولی فی الدنیا قد ذاقوها، لکن مرگ اول که در دنیا چشیدند مؤمنانرا مرگ آنست، قولی دیگر گفته‌اند الا بمعنی سوی ای سوی الموتة الاولی التی ذاقوها فی الدنیا، کقوله: وَ لا تَنْکِحُوا ما نَکَحَ آباؤُکُمْ مِنَ النِّساءِ إِلَّا ما قَدْ سَلَفَ یعنی سوی ما قد سلف، و الضمیر فی فیها راجع الی حال المتقین التی هم فیها، میگوید متّقیان را و نیک مردان را جز آن مرگ که در دنیا چشیدند، مرگی دیگر نخواهد بود، در آن حال تقوی و نیکی که ایشان در آن‌اند، بخلاف مجرمان و احوال ایشان که بر ایشان دو مرگ جمع آید. لقوله تعالی: رَبَّنا أَمَتَّنَا اثْنَتَیْنِ مقصود و مراد آنست که تا فضل متّقیان بر مجرمان ظاهر گردد و معلوم شود که مجرمان را دو مرگ است و متّقیان را یک مرگ.