الفقر فخری. [ اَ ف َ رُ ف َ] ( ع جمله اسمیه ) اقتباس است از حدیث نبوی : الفقر فخری و به افتخر. یعنی فقر فخر من است و بدان افتخارمیکنم. بدین حدیث صوفیه در کتب خود استناد کرده اند و در سفینةالبحار ( چ نجف ج 2 ص 378 ) جزو احادیث نبوی ذکر شده و مؤلف اللؤلوءالمرصوع ( ص 55 ) از ابن تیمیه آنرا از موضوعات می شمارد. مولانا گوید : فقر فخری نز گزاف است و مجاز صدهزاران عز پنهان است و ناز.( از احادیث مثنوی تألیف فروزانفر ص 23 ).
معنی کلمه الفقر فخری در فرهنگ فارسی
اقتباس است از حدیث نبوی
جملاتی از کاربرد کلمه الفقر فخری
پادشاهی بود احمد از احد ملک او الفقر فخری تا ابد
چونکه شد از بهر معنی در فشان کرده است الفقر فخری را عیان
نعمت الفقر فخری می خورم زین خشک و تر از نوال پادشاه ملک خشکی و تری
ره سوی حق بیحد اما هست اقرب راه فقر بهر آنک الفقر فخری گفته پیغمبرست