الغرق

معنی کلمه الغرق در دانشنامه اسلامی

[ویکی الکتاب] ریشه کلمه:
غرق (۲۳ بار)
(بر وزن فرس) فرو رفتن در آب و نعمت (مفردات) . تا چون غرق او را دریافت گفت: ایمان آوردم که معبودی نیست جز آن کس که بنی اسرائیل به او ایمان آورده‏اند. . تمام الفاظ این ماده در قرآن مجید به معنی غرق در آب به کار رفته جز در دو آیه زیر: . «غرقاً» بر وزن فلس به معنی شدّت است گویند: «غَرَّقَ وَ اَغْرَقَ فِی الْقَوْسِ» یعنی کمان را به غایت شدت کشید. «غَرْقاً» صفت مصدر محذوف است یعنی:«وَالنَّازِ عاتِ نَزْعاً غَرْقاً» قسم به کشندگان کشیدن شدید معنی آیه در «دبر» دیده می‏شود.

جملاتی از کاربرد کلمه الغرق

و قیل: الی اجل هم بالغوه الغرق و قیل الموت.
گرفت ، و او همچون پر كاهى بر روى امواج عظيمنيل مى غلطيد، در اين هنگام پرده هاى غرور و بى خبرى ازمقابل چشمان او كنار رفت ، و نور توحيد فطرى درخشيدن گرفت ، فرياد زد: من ايمانآوردم كه معبودى جز آنكس كه بنى اسرائيل به او ايمان آورده اند، وجود ندارد) (حتى اذاادركه الغرق قال آمنت انه لا اله الا الذى آمنت به بنواسرائيل ).
كلمه (بغى ) و كلمه (عدو) مانند كلمه (عدوان ) به معناى ظلم است ، و كلمه(ادراك ) در جمله (حتى اذا ادركه الغرق ) و در هر جاى ديگر به معناى رسيدن وپيوستن به چيزى و مسلط شدن بر آن است ، همچنانكه كلمه (اتباع ) به معناى اينستكه به آن چيز برسى و ملحق شوى .
«وَ نَجَّیْناهُ وَ أَهْلَهُ مِنَ الْکَرْبِ الْعَظِیمِ» ای من کرب الغرق و الطّوفان و اهوال السّفینة. و قیل: من تکذیب قومه ایّاه و استذلاله.