معنی کلمه الشعرى در دانشنامه اسلامی
شعری (۱ بار)
(به کسر شین) شعرانی یمانی ستاره درخشندهای است واقع در صورت فلکی کلب اکبر که درخشندهترین ستارگان ثواب است، نوعاً در ماههای تابستان در جنوب دیده میشود. دانشمندان نجوم گویند: فاصله این ستاره از زمین پانصد هزار برابر فاصله خورشید بازمین است و تشعشع آن چهل برابر خورشید. حجم آن به اندازه زمین، وزن آن به اندازه خورشید، فشردگی ذرات آن پانصد هزار بار از چگالی آب زیادتر است، اگر در فاصله خورشید بود. زمین و اهل آن را میسوزانید. در مجمع هست قوم خزانه ستاره شعری را میپرستیدند لذاست که قرآن فرموده: خدا پروردگار شعری است یعنی خدا را پرستش کنید نه شعری را. نا گفته نماند شعری نام دو ستاره است: شعرانی یمانی، شعرای شامی ولی ظاهراً مراد اولی است که آن از دومی درخشندهتر است و بدان علت برای نادانان معبود واقع گردیده بود.