الداعی

درون بقعه، صندوقی مشبک و چوبین وجود دارد و درون آن نیز صندوق دیگری است، که نام بانی آن خواجه الحسن بن پیر علی الرومی و نام کاتب فخرالدین مطهر بن عبدالله الداعی الحسنی الاملی و نام‌های سازندگان آن حسین النجار و الاستاد محمد بن الحسن الجیلانی به تاریخ ساخت ۸۴۹ هجری قمری بر آن دیده می‌شود [۴].

ابن فهد حلی در باب چهارم کتاب عدة الداعی و نجاح الساعی، طهارت، استعمال بوی خوش، رو به قبله بودن و صدقه دادن را از آداب قبل از دعا آورده‌است.