الخبیر

معنی کلمه الخبیر در دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] خبیر (الخبیر)، از اسمای حسنای الهی می باشد.
الخبیر به معنی عالم به امور از ریشه خ ب ر آمده و به عنوان یکی از اسمای الهی ۴۵ بار در قرآن کریم به کار رفته است؛ پنج بار همراه لطیف ، پنج بار همراه بصیر ، چهار بار همراه حکیم ، چهار بار همراه علیم و ۲۷بار به تنهایی.
در دعاها
خبیر در ادعیه نیز از جمله در دعای جوشن کبیر و دعای مجیر در کنار دیگر اسمای الهی آمده است.
دیدگاه مفسران
مفسران قرآن تقریبآ در همه موارد خبیر را معادل علیم آورده اند، و با نظر به عبارات پیش و پس از کلمه خبیر و مضمون و شأن نزول آیه، متعلَّق این علم را مشخص کرده و معانی گوناگونی را ذکر کرده اند: عالم به خلق و آفریده خویش ؛ عالم به تدابیر آشکار و نهان عالم به اعمال بندگان عالم به اعمالْ قبل از انجام آن ها عالم به فرمانبری و نافرمانی بندگان عالم به مصالح و مضار بندگان عالم به سرانجام کار بندگان و عالم به آنچه از دل زمین بیرون می آید و برای آن مفید است.
در دیگر منابع اسلامی
...
[ویکی الکتاب] ریشه کلمه:
خبر (۵۲ بار)

جملاتی از کاربرد کلمه الخبیر

فقیر است او فقیر است او فقیر ابن الفقیر است او خبیر است او خبیر است او خبیر ابن الخبیر است او
وَعَدَ اللَّهُ الْمُؤْمِنِینَ وَ الْمُؤْمِناتِ جَنَّاتٍ تَجْرِی مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهارُ خالِدِینَ فِیها وَ مَساکِنَ طَیِّبَةً طاهرة یطیب فیها العیش. حسن گفت از ابو هریره و عمران بن حصین پرسیدم که مساکن طیبة در بهشت چیست جواب دادند که علی الخبیر سقطت‌
بسم اللّه الرحمن الرحیم سلام اللّه اللطیف الخبیر علی الکبیر و الصغیر و هو علی جمعهم اذا یشاء قدیر و السلام، کاغذ به درویش داد تا ببرد.
شرح بیان قاصر است در صفت اشتیاق انک انت الخبیر تعلیم ما فی الصدور
با خود گفتم چون رسیدی بانهار و غدیر و خورنق و سدیر بنشین و آرام گیرد لقد سقطت علی الخبیر پس اندیشیدم که همه این انهار و ازهار ربیعی نصیبه قوت طبیعی است