التمییز

معنی کلمه التمییز در دانشنامه اسلامی

[ویکی نور] التمییز (ابن معن). «التمییز» اثر حسین بن فخرالدین بن قرقماس المعنی معروف به ابن مَعن (1034-1109ق)، که در آن خصلت های پسندیده اخلاقی با استفاده از منابع اهل سنت از آیات و روایات استخراج و بررسی شده است. کتاب به زبان عربی و در سال 1097ق نوشته شده است.
کتاب با مقدمه محقق آغاز و مطالب در بیست وشش باب تنظیم شده است. هر باب به مدح یکی از صفات و خصلت های پسندیده اختصاص یافته است و ضمن اشاره به آیاتی که احیاناً اشاره ای به آن صفت دارند، به ذکر کلمات بزرگان پیرامون آن پرداخته شده است. در انتهای هر باب نیز تحت عنوان «فصل و مما قیل فی مدح ...» به آیات، اشعار و مطالب دیگری از منابع مختلف اشاره شده است.
در مقدمه، ابتدا زندگی نامه مفصلی از مؤلف ارائه شده و پس از ذکر آثار وی و عناوین ابواب اثر حاضر، به نسخه های موجود از کتاب و روش کار محقق اشاره شده است.
در ادامه به چند نمونه از صفات و خصلت هایی پسندیده ای که در ابواب کتاب به آنها پرداخته شده اشاره می شود:
1- عقل: نویسنده معتقد است اگر انسان از عقل کمی برخوردار باشد، زیادی علم، نفعی برای وی نخواهد داشت، اما اگر از عقلی زیاد برخوردار باشد و علمی کم، زیادی عقل، کم بودن علم وی را جبران خواهد نمود.

جملاتی از کاربرد کلمه التمییز

(م ۸۱۷ ق) در کتاب بصائر ذوی التمییز به ترتیب نزول نیشابوری و کتاب المبانی اشاره