معنی کلمه التبیان در دانشنامه اسلامی
شیخ ابوجعفر محمد، فرزند حسن بن علی طوسی که به "شیخ طوسی" و "شیخ الطائفه" و "شیخ الامامیه" مشهور است. او از فقها و علمای بزرگ شیعه، محدث رجالی، مفسر، ادیب، متکلم و محقق است که در رمضان سال 385 هـ.ق در منطقه طوس (خراسان) بدنیا آمد. دوران او، حاکمیت «آل بویه» بر سرزمین ایران و حمایت از علما و دانشمندان و حوزه های علمیه بود.
شیخ در همان شهر مقدمات علوم را آموخت و به گفته "علامه حلی" جهت تکمیل علوم در سال 408ق یعنی در سن 23 سالگی عازم بغداد شد و از همین زمان بود که شخصیت شیخ در سایه ترقیات روزافزونش شناخته و مطرح شد. آن زمان، بغداد مرکز خلافت عباسیان و از نظر علمی در اوج اقتدار بود و دو گروه شیعه و اهل سنت در آن شهر مراکز معتبر و دانشمندان بزرگی داشتند.
از این رو، شیخ طوسی نزدیک به 40 سال در بغداد زندگی کرد و از محضر علمای بزرگی چون، شیخ مفید، سید مرتضی علم الهدی و غضائری و... بهره های فراوان برد و شاگرد آنها بود. این شخصیت ها هر کدام به نحوی در ساختار شخصیتی او موثر بودند ولی به دلیل شرایط زمانی که در آن موقع بر حوزه شیعه حاکم بود، شیخ طوسی سبک و شیوه جدیدی در پیش گرفت و توانست از این راه بر بسیاری از اختلافات و تشتت ها و تناقضات علمی و اجتماعی فائق آید.
این عالم بزرگ، اولین کسی است که نجف اشرف را مرکز علمی دینی قرار داد. او مهمترین حلقه ای است که متقدمان را به متاخران وصل کرد. بیشتر از سیصد دانشمند از مکتب شیخ به درجه عالیه اجتهاد نائل شدند. این عده از شاگردان شیخ، فقط از طایفه شیعه بودند و چنانچه بخواهیم بقیه شاگردان او از اهل تسنن و تشیع را در تمام فنون به شمار آوریم خواهیم دید که این مرد بزرگ، چقدر عظیم المنزله و موقعیت بی نظیری داشته است.
شیخ طوسی در بین دانشمندان شیعه، فردی پرکار و کثیرالتالیف است. نزدیک به 50 کتاب در فقه، اصول، تفسیر، کلام، ادعیه، رجال و تاریخ دارد که در علم تفسیر، این کتاب گرانقدر (تبیان) را نوشته که جامع علوم قرآن و در میان تفاسیر بی نظیر است. شیخ مدت 12 سال آخر عمرش را در نجف اشرف زندگی کرد و در 22 محرم سال 460 ق، در همانجا درگذشت که همان شب او را در منزلش غسل داده و به خاک سپردند.
شیخ طوسی در کتاب «فهرست» خود می گوید که کتابی بی نظیر از تفسیر قرآن دارد. او اشاره دارد به این که انگیزه اش برای نوشتن این تفسیر، این بود که هیچیک از علمای شیعه را ندیده بودم که کتابی در تفسیر تمام قرآن و مشتمل بر همه انواع علوم و معانی آن نوشته باشند. تنها بعضی از آنها به ذکر روایات موجود در کتب حدیث از صحابه یا ائمه پرداخته اند، بی آنکه شرحی برای آن بیان کنند یا در تفسیر مبهمات آن کوشش نمایند.
این کتاب یکی از بزرگترین و گرانقدرترین آثار فرهنگ اسلامی است و نخستین تفسیر جامع و فراگیر شیعی است که به بحث های مختلف علوم قرآنی و تفسیری می پردازد و از دایره نقل و تفسیر اثری خارج می شود؛ زیرا وی تفسیر روایی و مأثور را به تنهایی برای استنباط و فهم قرآن کافی نمی داند. او با تکیه بر عقل، اندیشه ها و یافته های تفسیر مأثور عالمان، اقوال و روایات گزارش شده را نقد و تحلیل می کند.
[ویکی فقه] التبیان (ابهام زدایی). التبیان ممکن است عنوان برای کتاب های ذیل باشد: • التبیان (شیخ طوسی)، تفسیری از محمد بن حسن طوسی معروف به شیخ طوسی، فقیه و محدّث و متکلم نامور امامی قرن پنجم• التبیان فی آداب حملة القرآن ، تألیف محی الدین یحیی بن شرف النووی پیرامون آداب و شرائط حفظ و حمل قرآن• التبیان فی اعراب القرآن، تالیف ابوالبقاء، عبدالله بن حسین عکبری• التبیان فی تفسیر غریب القرآن، تالیف ابن هائم، تفسیری بر مفردات و کلمات غریب قرآن• التبیان فی علوم القرآن ، تالیف محمدعلی الصابونی
...
[ویکی فقه] التبیان (شیخ طوسی). التِبیان فی تفسیرالقرآن، تفسیری از محمد بن حسن طوسی معروف به شیخ طوسی، فقیه و محدّث و متکلم نامور امامی قرن پنجم می باشد.
این کتاب اولین تفسیر کامل شیعی از قرآن کریم است که مفسر آن، علاوه بر نقل روایات مأثور، با تکیه بر عقل و توجه به علوم مختلف به ارزیابی آرای تفسیری گذشتگان و معاصران خود پرداخته است. شیخ طوسی خود در کتاب فهرست می گوید که کتابی بی نظیر در تفسیر قرآن دارد.
روش گذشتگان در تفسیر
پیش از این تفسیر، مفسران شیعه تنها به نقل روایات از صحابه یا ائمه علیهم السلام و نیز اشاره به برخی نکات لغوی و گاه نقل اسرائیلیات پرداخته اند.از میان مفسران اهل سنّت نیز تنها طبری (متوفی ۳۱۰) علاوه بر نقل اقوال، به نقد آن ها و انتخاب روایاتی که از نظر او اصحّ روایات بوده، پرداخته است.
روش تفسیر در التبیان
التبیان فی تفسیر القرآن، تفسیر کل قرآن بترتیب سوره های آن است و در ده جلد تدوین شده است.مفسر در آغاز هر سوره، به نام های آن و وجه تسمیه آنها، مکی یا مدنی بودن سوره، و وجود آیه ناسخ و منسوخ در آن اشاره کرده، سپس به بررسی اختلاف قرائات، معنای لغوی واژگان، اشتقاق، صرف ، نحو و گاه نکات بلاغی آیات پرداخته و سرانجام، معنای کلی آیات را شرح و تفسیر کرده است.
تفاوت التبیان با تفسیر مجمع البیان
...