معنی کلمه الامامه در دانشنامه اسلامی
بنابر آن چه امام رضا(ع) فرمودند: بحث از امامت که زمام دین و نظام المسلمین و صلاح الدنیا و عز المومنین و اساس الاسلام می باشد، بحث از اصلی از اصول دین است که دارای تاثیر بر حیات مسلمین و حفظ اسلام می باشد.
علامه، با استفاده از استدلال های عقلی محکم و استناد به آیات و روایاتی که مورد اتفاق فریقین می باشد، به اثبات امامت ائمه معصومین(ع) در "الامامه" پرداخته است.
کتاب با مقدمه ای از ناشر محترم آقای سید حسن فقیه امامی و سپس مقدمه ای از محقق ارجمند جناب آقای سید مهدی رجائی شروع گشته است. در این مقدمه به شرح حال مؤلف و علم و تقوی ایشان پرداخته است. بعد از آن رساله ای به نام "رساله ی اجازه ی حدیث" در حدود 50 صفحه آورده که اصل این رساله برای ملا احمد بن علی اکبر تربتی می باشد که در آن نکاتی تاریخی و مختصری از ترجمه و شرح حال مؤلف و والد محترمشان می باشد. این رساله در سال 1273ق نوشته شده که اصل این اجازه به خط مؤلف در خزانه کتابخانه آیت الله گلپایگانی محفوظ است.
این کتاب موسوعه ی بزرگی در امامت می باشد که از مقدمه ی مفصلی در 5 فصل تشکیل یافته است.
[ویکی نور] الامامه (عباس کاشف الغطاء). الإمامة، نوشته عباس کاشف الغطاء، کتابی است به زبان عربی و با موضوع کلام شیعه. نویسنده در این اثر به اثبات ولایت و خلافت امیرالمؤمنین(ع) و امامان دوازده گانه و رد ادله خلافت خلفا می پردازد. او در بخش ادله عقلی به دلیل های مبسوطی اشاره کرده است.
محققان این اثر، عباس کاشف الغطاء، علی حاشی، خلیل ابراهیم مشایخی و عدنان کاظم مهدی شعبان هستند.
کتاب دارای مقدمه تحقیق، معرفی مؤلف و محتوای مطالب در ضمن پنج مقدمه و دو باب و فهرست منابع و مآخذ و فهرست مطالب است. نویسنده در این اثر از هشتادوچهار منبع بهره برده است که بعد از قرآن کریم، از مهم ترین منابع آن، الاحتجاج طبرسی ، الأربعین فی أصول الدین فخر رازی، إرشاد القلوب دیلمی، الأعلام زرکلی، الأمالی شیخ طوسی، بحار الأنوار علامه مجلسی، التاریخ الکبیر، تفسیر القمی، التفسیر الکبیر (مفاتیح الغیب) فخر رازی، خلاصة عبقات الأنوار میر حامد حسین، سنن ترمذی، شرح نهج البلاغة (ابن ابی الحدید)، صحیح مسلم، سنن بیهقی، سیر أعلام النبلاء و...
ویژگی هایی که به قول محققین کتاب، اهمیت این نوشتار در آنها نهفته است به قرار زیر می باشد:
نویسنده پیش از بیان مطالب کتاب، طی مقدماتی برخی امور را بیان می کند. او در این مباحث امامت را از اصول اعتقادی شیعه امامیه می شمارد و این نکته را که امام وارث علم و ریاست و اخلاق نبی(ص) است، گوشزد می نماید. او در مقدمه اول بیان می کند که ادعای شیعه مبنی بر منصوص بودن امامت، بر ادعای اهل تسنن مبنی بر خلافت خلفا، طبعا مقدم است و آنان پیش از اینکه بخواهند خلافت را اثبات کنند باید امامت را رد کنند. در مقدمه دوم، از اثبات نبوت و امامت با معجزه و خرق عادت برای مدعی آن منصب صحبت می کند و حصول این امور را به دست غیر مدعی امامت یا نبوت، بی فایده و نسبت به وی کالعدم می شمارد. سومین مقدمه حاکی از عدم احتیاج شیعه به رد ادله اهل تسنن پس از اثبات ادله تشیع در باب امامت است. در مقدمه بعدی سخن از تقسیمات ممکن و محال و ادله شرعیه به میان می آورد و در پنجمین مقدمه از اثبات امامت با مُثبتات نبوت و همچنین تنصیص پیامبر(ص) بر آن صحبت می کند.
نویسنده پس از بیان مقدمات پنج گانه فوق، مطالب کتاب را ذیل سه بخش اصلی بیان می دارد؛ دلیل آوری بر امامت امیرالمؤمنین علی(ع)، اقامه حجت بر فساد خلافت خلفا و اثبات امامت سایر امامان دوازده گانه. او می گوید هرچند در مقدمه دوم گفتیم با وجود اثبات امامت با ادله شیعه، نیازی به رد ادله اهل تسنن و اثبات بطلان خلافت خلفا در این باره نیست، اما چون عادت علمای گذشته بر این امر استوار شده و همچنین این کتاب طوری نوشته شده که هم برای عوام سودمند باشد و هم برای خواص، بخش دوم کتاب را به دلیل آوری بر بطلان خلافت خلفا اختصاص دادیم.