الاداب السلطانیه

معنی کلمه الاداب السلطانیه در دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] الآداب السلطانیه. اَلآدابُ السُّلطانِیَّه، کتابی تاریخی به زبان عربی ، نوشته صفی الدین محمد بن طباطبا معروف به ابن طِقطَقی (۶۶۰ ـ۷۰۹ق/۱۲۶۲ـ۱۳۰۹م)، نویسنده، ادیب و مورخ شیعیِ امامی و از خاندان امام حسن مجتبی (علیه السلام) می باشد.
عنوان دیگر کتاب که بدان نیز شهرت دارد، « الفخری فی الآداب السّلطانیه و الدّول الاسلامیّه » است. گاه آن را به اختصار، « الفخری » گویند.واژه اخیر اشاره به «فخرالدین عیسی بن ابراهیم» فرمانروای موصل در آن روزگار است که اثر به نام او نگاشته شده است. این کهن ترین اثر سیاسی ـ تاریخی پس از فروپاشی خلافت عباسیان است.
محتوا
کتاب از یک مقدمه کوتاه و ۲ فصل تشکیل می شود:
← فصل اول
این کتاب به تصریح نویسنده در فاصله میان جمادی الثانی، تا ۵ شوال سال ۷۰۱ق/ فوریه تا ۳ ژوئن ۱۳۰۲م، در شهر موصل نگارش یافته است.بخش مربوط به دوره عباسی در فصل دوم این کتاب ارزش ویژه ای دارد. بلافاصله پس از انقراض نظام عباسی و در شرایط کاهش فشارهای تحمیل شده از سوی خلفا، دانشمندی از طایفه امامی برای نخستین بار امکان تاریخ نگاری یافته و گوشه هایی از فساد آن نظام را آشکار ساخته است.البته این واقعیت که بیش تر زورمندان آن روزگار در زوال حکومت عباسیان سوگوار بودند و این که این اثر برای حاکمی از قماش همان زورمندان سوگوار نوشته می شد، مانع شده است که نویسنده دیدگاه های خود را درباره آن نظام ، با صراحت کافی مطرح کند. از این رو نقد وی از نظام عباسی بسیار ملایم است، اما همین نقد ملایم نیز تا روزگار نگارش این کتاب سابقه نداشته است.
آداب فرمانروایی
...

جملاتی از کاربرد کلمه الاداب السلطانیه

تاریخ فخری(به عربی: الفخری فی الاداب السلطانیه و الدول الاسلامیة) کتابی است تاریخی نوشته مورخ شیعه قرن هفتم ابن طقطقی.