ال کیا

معنی کلمه ال کیا در دانشنامه آزاد فارسی

آل کیا. رجوع شود به:کیاییان

معنی کلمه ال کیا در دانشنامه اسلامی

[ویکی شیعه] آل کیا. آل کیا یا کیاییان (۷۶۹-۱۰۰۰ق)، از سلسله های حاکم شیعی در گیلان که نسب آنان به امام سجاد(ع) می رسد.
آنان از قرن هشتم تا سال پایان قرن دهم قمری بر بخش وسیعی از گیلان با مرکزیت لاهیجان حکومت می کردند. کیاییان در آغاز حکومت زیدی مذهب بودند و بعدها به اثناعشری گرویدند. این سلسله با حکومت ها و دولت های دیگر مانند صفویه و مرعشیان روابط خوبی داشتند. سرانجام در زمان شاه عباس صفوی، به سبب حمایت احمد خان دوم از عثمانی ها و تیرگی روابط با صفویان بساط حکومت آنان برچیده شد.
واژۀ کیا به معنای بزرگ، حاکم، والی، امیر و پادشاه به کار رفته است. این واژه به علما نیز گفته می شده است. بدین جهت، برخی از سادات حاکم گیلان، کیا و کار کیا خوانده شده اند.

جملاتی از کاربرد کلمه ال کیا

احمد توخ کدخدا و حاکم بیغرد بوده‌است. این شخص شاهزاده زمان ال کیا بوده‌است که پس از سقوط حکومت به جنوب کشور (بیغرد) تبعید شد؛ کاخ وی در زمان حکومت قاجار به توپ کشیده شد.